De meeste liedjes in Richard Linklaters nieuwe meesterwerk Boyhood komen uit het tijdvak 2000-2012, de periode waarin de film zich afspeelt (en is opgenomen). Je hoort ‘Crazy’ van Gnarls Barkley en je weet: ah, het is 2006. *Dazed and Confused *(1993), een van zijn eerste films en nu voor het eerst in de bioscoop te zien, speelt zich af gedurende één etmaal, dat begint om vijf over één uur ’s middags op 28 mei 1976, de laatste schooldag. Alle muziek komt uit de eerste helft van de jaren zeventig.
Dat is precies de periode die de laatstejaars in de film hebben doorgebracht op de Robert E. Lee High School. Regisseur Linklater is van 1960, dus ook hij zat in die tijd op de middelbare school, en voor Texaanse begrippen niet eens zo heel ver van Austin, het stadje waar Dazed and Confused is opgenomen (net als Linklaters doorbraakfilm Slacker uit 1991 trouwens, en ook een deel van Boyhood). Je mag dus aannemen dat hij weet waar Texaanse tieners naar luisterden in die tijd: wat we nu classic rock noemen, meer specifiek hard rock: Alice Cooper, Deep Purple, Kiss, Texas’ eigen ZZ Top en natuurlijk Aerosmith.
Het afgelopen schooljaar was begonnen met ‘Sweet Emotion’, de eerste single van Aerosmiths derde album Toys in the Attick (1975) en de doorbraakhit voor de band. Dazed and Confused begint ermee, nog voordat er een woord is gesproken. Een montage laat de leerlingen van Robert E. Lee High zien, zoals de knappe quarterback Pink en zijn ietwat loensende vriendinnetje Simone, roodharige krullenbol Cynthia, langharige stoner Slater, en de dommige pestkop O’Bannion (een jonge Ben Affleck).
Films moet je in de bioscoop zien, vind ik, maar als je geen flink home-entertainmentsoundsystem hebt (en maling aan de buren), moet je thuis sowieso niet aan Dazed and Confused beginnen. De riffs van Aerosmith-gitarist Joe Perry behoor je op volle kracht tot je te nemen. Dat geldt ook voor de rest van deze killer-soundtrack. Als in de film de plannen voor een grandioze houseparty in het water vallen, zit er voor de kids niets anders op dan deze vrijdagavond een beetje rond te rijden. Er zijn veel Amerikaanse highschoolfilms – het is een genre op zich – maar mede dankzij de muziek is dit wat mij betreft de definitieve.
Als het tien jaar later was geweest, had een jonge Mason senior, de vader uit Boyhood, hier met zijn toffe sportauto ook in het cruiseverkeer kunnen zitten (acteur Ethan Hawke komt nota bene uit Austin!). In plaats daarvan treft de plaatselijke jeugd Matthew McConaughey in zijn allereerste filmrol als de stoere bink Wooderson, die al één of twee jaar van school is.
The Edgar Winter Band – ook uit Texas – had in 1973 een hit met ‘Free Ride’. De albino met de keytar in het filmpje is Winter, het nummer wordt gezongen door Dan Hartman, die het ook schreef (en die vijf jaar later als solo-artiest wereldberoemd werd met ‘Instant Replay’ en de discokraker ‘Relight My Fire’).
Dankzij een paar op de kop getikte vaten bier vindt er in het park uiteindelijk toch een feestje plaats, er moet na zo’n dag immers wel gevochten en geflirt worden. De bijdehandte brugpieper Mitch heeft het met een ouder meisje aangelegd en komt bij het ochtendgloren ietwat aangeschoten thuis. Om de idylle compleet te maken krijgt hij van zijn moeder voor één keer niet op zijn donder. Mitch valt niet meteen in slaap, maar gaat eerst nog een beetje nagenieten. Hij zet zijn koptelefoon op voor ‘Slow Ride’, een hit van halverwege het schooljaar van de Engelse band Foghat.
De officiële soundtrack-cd uit 1993 doet Dazed and Confused geen recht omdat Aerosmith én The Edgar Winter Group er niet eens op staan en ook omdat gekozen is voor de korte singleversie van ‘Slow Ride’, waar in de film de ruim acht minuten lange albumtrack klinkt. De scène met Mitch gaat namelijk over in Wooderson, Slater, Pink en Simone die op weg zijn naar Houston, waar ze – yes! – concertkaartjes voor Aerosmith gaan kopen. Op hun autoradio klinkt ook ‘Slow Ride’. De song gaat verder over de aftiteling, zodat iedereen de hele rit kan blijven headbangen.
Dazed and Confused (1993) is te zien in het Previously Unreleased-programma en wordt vertoond in EYE, het Louis Hartlooper Complex, Filmhuis Den Haag en Lumière.
Lees meer columns van Job, bijvoorbeeld over Boyhood, The Fault in Our Stars, Deux jours, une nuit, Joe, Scacro GRA, The Wind Rises, Les salauds, Vochtige streken, The Missing Picture, Suzanne, Miele, We are the Best!, Frozen, 12 Years a Slave, Her, Only Lovers left Alive, Dallas Buyers Club, American Hustle, The Wolf of Wall Street.
En voor meer filmmuziek check je de Spotify Cineville Playlist van Job:
