Een stel langharige jongens claimt met hun hardrockband Iron Fist als vanzelfsprekend de oefenruimte in het jeugdcentrum. Bobo en Klara, twee bijdehandte Zweedse meiden van dertien jaar, hebben hun naam echter in het rooster gezet en dus mogen zij vanmiddag aan de slag met het drumstel en de basgitaar. Dat ze niet kunnen spelen maakt natuurlijk niet uit, ze zijn immers punk.
En dus klungelen ze wat aan op de instrumenten en hebben ze een hoop lol. Klara heeft wel een idee voor een liedje, opgedaan tijdens de gymles op school. 'Hata sport! Hata sport! Hata, hata, hata sport!' gaat het refrein. De leden van Iron Fist hebben uiteraard niets dan hoon voor de twee, en ook op school in Stockholm tonen hun klasgenootjes vooral onbegrip. 'Weten jullie niet dat punk dood is?' zegt een meisje in de kantine nadat haar vriendinnetje met afschuw aan Klara's hanekam heeft gevoeld. Ze heeft een punt, het is immers al 1982. In Engeland en New York, waar de punk in de tweede helft van de jaren zeventig is ontvlamd, zijn ze al lang weer met iets nieuws bezig. Ook de 'knappe' meisjes in de brugklas zijn bij de tijd: tijdens de muziekavond op school voeren ze een choreografie op bij de synthpopclassic 'Don't You Want Me' van The Human League. 'Commerciële discomuziek', sneren Bobo en Klara.
Niet iedereen voelt zich geroepen om in pas te lopen met de mainstream. Hip of niet, voor zulke mensen is punkmuziek ideaal om je te verzetten, of het nu 1976, 1982, 1991 of 2014 is. Zeker als je een tiener bent en sowieso niemand je begrijpt. Regisseur Lukas Moodysson baseerde We Are the Best! op een stripverhaal van zijn echtgenote Coco, begin jaren tachtig zelf ook punkmeisje in Zweden. Totaal fictie is het dus allemaal niet, zeker niet de discussie in de film over wat nou de beste band is, Ebba Grön of toch KSMB? In het jaar dat ABBA uit elkaar ging waren dat namelijk inderdaad de twee belangrijkste Zweedse punkgroepen.
Het punkliedje in de trailer van We Are the Best! is 'Vad Ska Du Bli?', een single uit 1979 van het Stockholmse Ebba Grön. Check het jonge publiek in deze Zweedse tv-opname! Schijnbaar waren hun (groot)ouders ook mee. De titel betekent 'wat ga je worden?' en de tekst gaat over volwassen worden en de keuze die voor je ligt: wel of niet gaan voor dat shitbaantje? Het refrein is duidelijk: 'Fortsätt, fortsätt å va rebell / Fortsätt, fortsätt å va dig själv', oftewel 'blijf een rebel, blijf jezelf'. En dus zetten Bobo en Klara door met hun band. Om zichzelf toch enige muzikale basiskennis aan te leren, en omdat ze nog iemand op gitaar nodig hebben, vragen ze Hedvig erbij. Zij is ook een outcast op school, maar om heel andere redenen. Hedvig is namelijk superchristelijk, en kan goed klassiek gitaar spelen.
In de oefenruimte laat Hedvig (gespeeld door Liv Lemoyne) horen dat ze haar huiswerk heeft gedaan. Ze maakt indruk op haar nieuwe punkvriendinnen met een akoestische balladeversie van 'Sex Noll Två' ('zes nul twee') van KSMB, ofwel zes minuten en twee seconden, de lengte van het lied toen de band het voor het eerst oefende). Het is een song over een gebroken hart, iets waar ook punks vroeg of laat mee te maken krijgen, zo leren Bobo en Klara later in de film.
Je ziet We Are the Best! in EYE, Rialto, Filmhuis Den Haag, Lumière, Springhaver en LantarenVenster. Kijk hier voor draaitijden.
Meer filmmuziek? Check de Spotify Cineville Playlist van Job: