Over de muziek in Boyhood kan je wel een dozijn columns schrijven, want regisseur Richard Linklater heeft zijn film vol gegoten met liedjes. Dat het scenario zich over een periode van twaalf jaar voltrekt zie je niet alleen aan de ouder wordende acteurs (waarover al veel gezegd en geschreven is), maar hoor je ook aan de soundtrack.
De film begint als de zesjarige Mason in het gras naar de wolken ligt de staren met ‘Yellow’ (2000) van Coldplay, en eindigt als hij zijn studentenkamer betrekt met ‘Summer Noon’, een nieuw nummer van Jeff Tweedy, de frontman van de Amerikaanse band Wilco. Bij elkaar zitten er iets van vijftig verschillende songs in Boyhood. Soms in de achtergrond, soms heel nadrukkelijk, soms gezongen door de personages, meestal in de originele versie. Een enkele keer wordt uitgebreid stil gestaan bij de muziek.
Dat is niet zo heel gek, aangezien Masons vader (Ethan Hawke) muzikant is. Althans, hij doet zijn best. Zijn huis- en bandgenoot Jimmy wordt gespeeld door de Texaanse muzikant Charlie Sexton. De twee vrienden opereren in de hoek van de rootsrock, dus dan is het geen wonder dat Wilco de favoriete band van Mason senior is. Tijdens een weekendtripje met zijn zoon wordt hij in de auto helemaal lyrisch over het nummer ‘Hate it Here’.
Het klinkt als een countryrocknummer uit de jaren zeventig, maar het is een albumtrack uit 2007 over een man die sinds kort een eenmanshuishouden draaiende houdt. ‘What am I gonna do if you never come home?’ De gescheiden Mason sr. weet dat zijn tienerzoon vroeg of laat het gevoel zal herkennen. (Acteur Ethan Hawke is trouwens een goede bekende van Wilco-zanger Tweedy, aangezien die in 2001 de soundtrack verzorgde voor zijn straight-to-dvd regiedebuut Chelsea Walls).
Voor zijn vijftiende verjaardag krijgt Mason van zijn vader een zelfgemaakte triple-cd met het beste van John, Paul, George en Ringo in hun post-Beatlesperiode: The Black Album. Op de website Buzzfeed publiceerde Hawke onlangs zijn tracklist en uitgebreide linernotes bij deze imaginaire verzamelaar, waar hij duidelijk goed over nagedacht had, aangezien hij hem in het echte leven aan zijn (iets jongere) eigen dochter heeft gegeven. Liefde duurt niet eeuwig, schrijft hij, maar de muziek die uit liefde voortkomt misschien wel. Terwijl de auto het terrein van opa en oma’s ranch oprijdt, klinkt het eerste nummer van cd één.
Deze originele clip uit 1974 laat zien dat Paul McCartney vier jaar na het einde van The Beatles met nostalgie terugkeek op zijn hoogtijdagen. Niettemin staat hij veertig jaar later nog steeds met plezier als solo-artiest op het podium. Ook Mason senior schikt zich tegen het einde van Boyhood in zijn lot als niet-meer-zo-coole dude. Zijn gave Pontiac heeft hij ingeruild voor een verstandige familiewagen en de muziekcarrière heeft het moeten afleggen tegen een bestaan in de assurantiën. Mason junior staat aan het begin van een volwassen leven, en ook pa begint weer aan een nieuw avontuur. Zowel de vader van Linklater als die van Hawke zaten trouwens in de verzekeringen. De jeugd heeft de toekomst.
*Boyhood *is vanaf donderdag overal te zien. Tot die tijd zijn er een boel voorpremières.
Lees meer columns van Job, bijvoorbeeld over The Fault in Our Stars, Deux jours, une nuit, Joe, Scacro GRA, The Wind Rises, Les salauds, Vochtige streken, The Missing Picture, Suzanne, Miele, We are the Best!, Frozen, 12 Years a Slave, Her, Only Lovers left Alive, Dallas Buyers Club, American Hustle, The Wolf of Wall Street.
En voor meer filmmuziek check je de Spotify Cineville Playlist van Job:
