De afgelopen weken konden jullie stemmen op de beste films van 2025. De winnaars? Een serieuze badjasblockbuster, Hollands gebekvecht in de Oostenrijkse Alpen en die ene epische film met een verplichte pauze van 15 minuten.
De beste film van 2025: One Battle After Another
Viva la revolución! De best bezochte film van 2025 in de Cineville-theaters is door jullie verkozen tot überhaupt de allerbeste. Regisseur Paul Thomas Anderson leverde eerder allerlei meesterwerken af in allerlei genres, maar nooit eerder deed hij dat met 1) Leonardo DiCaprio en 2) een blockbusterbudget van zo’n 150 miljoen dollar. Met al dat geld draaide Anderson een serieuze actiefilm en een activistische vader-dochter-dramedy ineen. Ons favoriete ding aan deze film: terwijl posterboy DiCaprio als wanhopige druktemaker twee uur lang achter de feiten aan loopt (in z’n badjas), maken de bescheiden helden om hem heen het verschil. En dan is er natuurlijk ook nog die misselijkmakend goede auto-achtervolging. Gezien de opbrengsten in de VS zullen de accountants van filmstudio Warner Bros. spijt hebben dat ze Anderson een blanco cheque gaven, maar ons hoor je absoluut niet klagen.
2. Bugonia
Cinevillers love Yorgos Lanthimos en Emma Stone. Vorig jaar eindigde hun één-tweetje Poor Things op nummer 2 in onze verkiezing en nu staan ze er gewoon weer. En alwéér met een bloederig sprookje. Teddy, de conspiracy theorist uit Bugonia, zou waarschijnlijk zeggen dat dat geen toeval kan zijn. Zoals jullie van dit duo houden, zo houdt dit duo van elkaar. Dus als Lanthimos vraagt of hij Stone mag kaalscheren, dan mag dat. En als hij haar vraagt of ze een ijskoude CEO wil spelen die eindeloos gemarteld wordt in een kelder, dan speelt ze dat. (Of zou producent Stone gewoon aan Lanthimos hebben gevraagd of hij haar nog een keertje wilde regisseren?). En als ze júllie dan gezamenlijk vragen of júllie willen komen kijken naar hun film over de strijd tussen een steenrijke kapitalist en een armlastige complotdenker, dan doen jullie dat. We zijn benieuwd met welk project ze volgend jaar in de Top 5 staan.
3. I'm Still Here
I'm Still Here ging begin 2025 in première, maar jullie zijn ‘m gelukkig niet vergeten. Dit portret van een gezin tijdens de Braziliaanse dictatuur van de vroege jaren '70 won de publieksprijs op IFFR, kreeg de Oscar voor beste internationale productie en werd daarna losgelaten in Cineville, met zalen vol snikkende pashouders tot gevolg. Via scènes van stranddagen, huisfeestjes en filmavonden maakten we kennis met de warmte van de familie Paiva, waardoor de verdwijning van vader Rubens héél hard binnenkwam. Actrice Fernanda Torres, die de rol van achtergebleven echtgenote Eunice Paiva speelt, groeide uit tot een van de blikvangers van het jaar. Het zijn haar zoekende ogen vol liefde, pijn en volharding, die van I'm Still Here zo’n grote hit hebben gemaakt.
4. Voor de meisjes
Vier steracteurs (drie Nederlanders en een Belg) omringd door de majestueuze Tiroler Alpen, in een verhaal over twee bevriende echtparen die elkaar de tent uitvechten omdat hun tienerdochters na een gezamenlijk ongeluk in het ziekenhuis liggen. Wat een lekker uitgangspunt voor een film is dit! Lekker, en uiteindelijk toch ook verdrietig. Want wat zou jíj doen als het ging om het leven van je kind en wat zou jíj zeggen als al het moois dat je ooit in handen dacht te hebben uit je vingers glipt? Van de eerste klap tot het laatste weerzien hield regisseur Mike van Diem de spanning erin. Thekla Reuten, Noortje Herlaar, Fedja van Huêt en Valentijn Dhaenens ruzieden op de toppen van hun kunnen en meer dan 30.000 Cinevillers gingen dit jaar naar huis met allemaal verschillende antwoorden op een paar levensgrote vragen.
5. The Brutalist
Dat het concept naar-de-film-gaan niet dood is, hoef je ons Cinevillers niet te vertellen. Toch is het fijn om af en toe getuige te zijn van een teken van leven zo groot als The Brutalist. Ondanks de speelduur van 215 minuten, inclusief ingebrande intermission, groeide deze film uit tot één van de best bezochte en hoogst gewaarde producties van het jaar. Ondanks? Dánkzij bedoelen we natuurlijk. En dan ook nog gedraaid op grote rollen VistaVision-film, met een verhaal dat vier decennia beslaat en gaat over het (tragische) leven van een briljante architect die nooit heeft bestaan. Je zou kunnen zeggen: zo worden ze niet meer gemaakt tegenwoordig. Maar dat worden ze dus wél. En we kunnen er geen genoeg van krijgen.
De Cineville Awards
We vroegen jullie niet alleen naar jullie ultiem-favoriete films, maar wilden ook nog wat andere dingen weten. Wat vonden jullie de beste film uit de buurt? Waar droegen ze de beste kleding? En wie vormden het leukste duo?
- De film met de beste outfits: One Battle After Another. Want wat een prachtige badjas heeft Bob aan, en wat een geweldig leren jas zijn dochter Willa. Of was het vanwege de Outfit of the Day van sensei Sergio St. Carlos?
- De beste film uit de buurt: Dat moest dan wel Top 5-titel Voor de meisjes zijn. Rietland, The North en Drie dagen vis streden om plek 2.
- De beste debuutfilm: Sorry, Baby van schrijver-regisseur Eva Victor. Benieuwd wat hen hierna gaat doen!
- Lievelingsduo: CEO Romy (Nicole Kidman) and stagiair Samuel (Harris Dickinson), de verboden geliefden uit Halina Reijns megahit Babygirl. De manier waarop deze twee glazen melk voor elkaar bestellen en dansen op Father Figure van George Michael, was gewoonweg inspirerend.
- Favoriete klassieker: deze was bijna too close to call, maar de Iraanse animatiefilm Persepolis (oorspronkelijk uit 2007) won. Meer dan 1500 stemmers kozen voor de optie other en noemden films als Mulholland Drive, Daisies, Princess Mononoke, High and Low en One Flew Over the Cuckoo's Nest.
