De allermooiste van het jaar?
1. Bacurau
In rampjaar 2020 was neo-western-sciencefictionhorror Bacurau de film die precies leek te zeggen wat we allemaal voelden: hoe bizar en tegelijkertijd hartstikke waar is dít? Makers Juliano Dornelles en Kleber Mendonça Filho lieten hun fantasie de vrije loop en bedachten een verhaal over een Noord-Braziliaans dorp met een hechte gemeenschap dat letterlijk van de kaart wordt geveegd. Een deel van de Cineville-redactie zag Bacurau in januari, in een bomvolle zaal vol enthousiaste festivalbezoekers. We hadden geen idee wat 2020 nog voor ons in petto had en hoe we deze film steeds beter zouden gaan vinden.
Heb je Bacurau gemist in de filmzalen? Je kan 'm thuis bekijken via Vitamine Cineville.
2. The Assistant
Direct na de mini-lockdown – de filmtheaters maakten in november twee weken pas op de plaats – wilden we allemaal kijken naar en het hebben over The Assistant. Een kleine film over grote onderwerpen: machtsmisbruik, seksuele intimidatie en de zwijgcultuur. Er wordt weinig gezegd, er wordt nauwelijks iets crimineels getoond, en er wordt niets schokkends in beeld gebracht, maar iedereen – de personages, de kijker – weet: hier gebeuren verschrikkelijke dingen.
3. Babyteeth
Een doodziek tienermeisje wordt verliefd op een knappe jongen. Ze maken er wat moois van, zolang het nog kan. Dit verhaal hadden we eerder gezien, maar nog nooit zoals in Babyteeth. Energiek, brutaal, alive and kicking. Scenarist Rita Kalnejais en regisseur Shannon Murphy vertellen Milla's verhaal in en rondom huis, waar de puber haar disfunctionele ouders tart met de ene na de andere opstandige actie. Zo zou je bijna vergeten dat je al weet hoe dit afloopt. In de Cineville Slack en Zooms was het niet de vraag óf je had gehuild om Babyteeth, maar hoeveel precies.
Heb je Babyteeth gemist in de filmzalen? Je kan 'm thuis bekijken via Vitamine Cineville.
4. Atlantique
In de bars van Dakar lijken de meisjes door geesten bezeten, in de stad is een mysterieuze pyromaan actief en terwijl een luxe nieuwbouwflat hoog de lucht in schiet, zinken de mannen die hem bouwden naar het diepste van de oceaan. Dit is de wereld van Atlantique. Een wereld waar poëzie en onrecht op ongekende wijze samenkomen. Een wereld geschapen door de Frans-Senegalese regisseur Mati Diop, die zo de vluchtelingencrisis bekijkt vanuit het zeldzame perspectief van de vrouwen die achterblijven. Diop sleurde ons erin mee. Meerdere keren. Want alles aan dit wonderdebuut klopt.
Heb je Atlantique gemist in de filmzalen? Je kan 'm nog t/m 5 januari thuis bekijken via Vitamine Cineville.
5. The Mole Agent
De eindejaarsverrassing van 2020, dit documentaire-experiment waarin een bejaarde man wordt ingehuurd om undercover te gaan in een verzorgingstehuis. Na een dolkomische sollicitatieronde volgt een kennismaking met de bewoners van het tehuis en de grote thema’s in de laatste jaren van het leven: vriendschap, nostalgie, eenzaamheid en afscheid. The Mole Agent is zo’n film die je hardop laat lachen en hardop laat huilen. Dan zit het wel goed.
Heb je The Mole Agent gemist in de filmzalen? Je kan 'm nog t/m 5 januari thuis bekijken via Vitamine Cineville.
Dichtbij, maar net geen top 5: The Lighthouse, House of Hummingbird, Beanpole, Uncut Gems, Buladó, Honeyland, Les Misérables en Wolfwalkers.
We vroegen onze collega's (net als het grote publiek) niet alleen naar hun favoriete films, maar ook naar andere bijzonderheden van filmjaar 2020.
Onze crush van 2020
Als een stel uitgebluste Old Dolio's met knuffelangst raakten we volledig in de ban van de open en blijmoedige Melanie uit Kajillionaire (gespeeld door Gina Rodriguez). Als iedereen je teleurstelt – je ouders, jij-jezelf, de wereld – zijn er altijd nog Melanie en haar pancakes.
Er waren ook andere crushes. De Mark Ruffalo-fan van ons kantoor schreef: 'Mark Ruffalo, natuurlijk' (in Dark Waters).
Bij deze lieten we alle tranen gaan
Babyteeth kwam al voorbij, maar ook bij Never Rarely Sometimes Always, For Sama en Beanpole hield Team Cineville het niet droog.
Deze zak mag van ons in 2020 blijven
Hij laat graag voor zich zorgen en klaagt vervolgens over wat er op z'n bordje ligt. Er komen natte geluiden uit zijn mond wanneer hij eet. Hij hoort zichzelf graag praten. Hij komt te dichtbij. Hij is handtastelijk. Hij gaat vreemd. We hebben het natuurlijk over Stanley (Michael Stuhlbarg) uit Shirley. Weg ermee!
Met deze personages willen we de volgende keer in quarantaine
De volgende lockdown zoeken we de natuur op en gaan de Ierse bossen in met vriendinnen Robyn en Mebh, vader Bill en moeder Moll uit Wolfwalkers. En in plaats van een avondwandeling te voet, maken we er een run van op vier poten. Ahoeoeoe!
