The Gullspång Miracle
- Regie
- Maria Frederiksson
- Duur
- 109 min.
- Jaar
- 2024
- Taal
- Noors, Zweeds
‘Een film over het wonder van DNA-tests en wat je daaraan hebt als je je verloren gewaande familie niet mag.’
Een documentaire vol met verrassingen, excentrieke personages en ongelofelijke gebeurtenissen. Voorafgaand aan alle vertoningen van The Gullspång Miracleis de korte stop-motionfilm Wander to Wondervan Nina Ganz te zien
De Noorse zussen Kari en May kopen een appartement in het Zweedse gehucht Gullspång. Tot hun verbazing lijkt verkoper Olaug sprekend op hun oudere zus, die in 1988 zelfmoord pleegde. Ze heeft zelfs dezelfde bijnaam, Lita. De gelovige zussen denken meteen aan een wonder: dit heeft zo moeten zijn!
De eenzame Olaug wordt met open armen opgenomen in de grote, warme familie van Kari en May, waarna de toevalligheden en onthullingen elkaar steeds sneller opvolgen. Hoe dieper de zussen in de familiegeschiedenis graven, hoe vreemder het wordt. Niets is wat het lijkt.
‘Mary kan het nog steeds niet geloven: ze besloot naar Zweden te verhuizen, wilde daarvoor éérst nog een schilderij voor in de keuken kopen, ging naar een random bezichtiging, en toen hing er in dat huis precies het schilderij dat ze voor ogen had (!!). ‘Het was alsof de hemel boven op me viel’, blikt Mary terug in bizarre docu The Gullspång Miracle. Daarna moest het echte wonder nog komen. De volgende dag blijkt Olaug, de vrouw van wie Mary het huis kan kopen, een exácte kopie van Mary’s oudere zus, die bijna 40 jaar eerder zelfmoord pleegde (??). En ze heeft ook dezelfde roepnaam, Lita (?!). Niet boos zijn hoor, dit is geen spoiler, maar het startpunt van de film. Mary belde zelf met regisseur Maria Frederiksson om een documentaire te draaien over haar en Olaug, maar niemand kon toen nog voorzien hoeveel bizarre twists and turns er nog moesten komen. The Gullspång Miracle, waarin we zien hoe Olaug wordt opgenomen in haar nieuwe familie, werd geen film over een glanzend wonder, maar over duistere krachten en blind geloof. Geloof in God, geloof in DNA-tests en geloof in zomaar een schilderij in een keuken, waarvan je gevoel zegt dat het voor iets heel belangrijks staat.’
