Alkmaar

Amersfoort

Amsterdam

Apeldoorn

Arnhem

Breda

Bussum

Castricum

Delft

Den Bosch

Den Haag

Deventer

Dordrecht

Eindhoven

Enkhuizen

Enschede

Goes

Groningen

Haarlem

Helmond

Hilversum

Hoorn

Houten

IJmuiden

Leeuwarden

Leiden

Maastricht

Middelburg

Nijmegen

Oostburg

Oosterhout

Rotterdam

Schiedam

Tilburg

Utrecht

Voorschoten

Wageningen

Zaandam

Zevenaar

Zierikzee

Zutphen

Zwolle

Wat te doen als je man je in de steek laat? De onzekere toekomst die volgt is juist iets om te omarmen in plaats van te smoren, laat Isabelle Huppert zien in Mia Hansen-Løves prachtige L’avenir. Winnaar Zilveren Beer (beste regie) in Berlijn.


Plots wankelt het rustige leven van filosofiedocent Nathalie, even subtiel als krachtig gespeeld door Isabelle Huppert. Ze wordt na een lang huwelijk gedumpt door haar man, die een nieuwe liefde heeft gevonden. Zonder te dramatiseren laat Mia Hansen-Løve heel mooi zien hoe Nathalie zich geleidelijk een ander leven moet gaan voorstellen. Daar neemt Hansen-Løve de tijd voor, net zoals in het echte leven nodig is.

Best lastig, al die keuzes die je als jong mens moet maken, als je leven nog helemaal open ligt. Gelukkig heb je op een gegeven moment je schaapjes op het droge en kun je fluitend de rit uitzitten. Toch? Welnee. L'avenir laat zien dat je gewoon doorrolt naar je zestigersdilemma. Nathalie (Isabelle Huppert) wordt verlaten door haar man, de kinderen zijn de deur uit, haar carrière dooft als een nachtkaarsje en haar moeder overlijdt. Ze rouwt, maar is ook honderd verplichtingen en verantwoordelijkheden lichter. Hallo vrijheid, oude vriend. Welkom terug, manisch mengsel van energie en onzekerheid. Regisseuse Mia Hansen-Løve (35) had Hupperts dochter kunnen zijn, maar dertig jaar leeftijdsverschil voelde nog nooit zo klein.

Twintigersdilemma overleefd? Dertigersdilemma opgelost? Welkom in je zestigersdilemma.

L'avenir

Een onvergetelijke roadmovie waarin Wim Wenders Europees sentiment versmelt met Amerikaanse grandeur. Winnaar van de Gouden Palm in 1984! Met een soundtrack van Ry Cooder en beelden van de Nederlandse cameraman Robby Müller.


Harry Dean Stanton speelt de de mysterieuze einzelgänger Travis Henderson, die na vier jaar afwezigheid door zijn broer wordt teruggevonden in de Texaanse woestijn. Met tegenzin keert Travis terug naar Los Angeles, waar zijn 7-jarige zoontje Hunter op hem wacht. Samen gaan ze op zoek naar de eveneens verdwenen echtgenote en moeder Jane (Nastassja Kinski).

\*klik\* Daar is de ongewassen man met het rode petje. \*klik\* Treinrails op droge woestijngrond, van hier tot aan de horizon. \*klik\* En dan zo’n door neon verlicht wegrestaurant, als baken in het pikkedonker. \*klik\* \*klik\* \*klik\* Als we onze ogen dichtdoen en denken aan *Paris, Texas*, draaien de iconische stills als fotootjes in een View-Master® aan ons voorbij. Zelfs als je de klassieker uit 1984 nog nooit hebt gezien, snap je misschien wat we bedoelen. De beelden die Duitse regisseur Wim Wenders en Nederlandse cameraman Robby Müller kozen bij hun zachte roadmovie over een gebroken Amerikaans gezin, worden al veertig jaar massaal gedeeld en hergebruikt. Ook jij moet er wel eens stukjes van hebben gezien. Sindsdien rijdt de film heen en weer in je onderbewuste. \*klik\* De View-Master blijft hangen bij actrice Nastassja Kinski in een knalroze pluizige trui. Dit is hét beeld. Niet voor niets zette distributeur Odyssey Classics het op de poster van hun re-release. Kinski en haar trui kleuren al weken onze timeline en nu net zagen we ze voor eerst levensgroot hangen in de stad: een peperpus vol blonde haren en superroze. Want iedereen moet het weten en iedereen die het weet is gelukkig: *Paris, Texas* is uit het onderbewuste ontsnapt, terug op het witte doek, terug in de wereld.

Of je ‘m nu voor het eerst ziet of voor de 13e keer, je zal voelen dat Paris, Texas al heel lang met een pinnetje in je onderbewuste staat geprikt.

Een onvergetelijke roadmovie waarin Wim Wenders Europees sentiment versmelt met Amerikaanse grandeur.

Paris, Texas

Zeven speelfilms en een aantal korte producties had Federico Fellini op zijn naam staan toen hij aan nummer *8½* begon, een filmische fantasie over de in een artistieke crisis verkerende regisseur Guido Anselmi (Marcello Mastroianni).

Fellini's filmische fantasie over zichzelf: een in artistieke crisis verkerende regisseur (Marcello Mastroianni).

Otto e Mezzo (8 1/2)

Een korte film van Pedro Almodóvar, gebaseerd op toneelstuk La voix humaine van Jean Cocteau. Met Tilda Swinton in de hoofdrol.


Een vrouw (Swinton) komt thuis en wacht op de man die haar verlaten heeft. Zijn koffers staan klaar, maar hij komt niet. Ook de hond is rusteloos zonder zijn baasje. Tijdens een telefoongesprek tussen de vrouw en haar ex-geliefde worden we deelgenoot van haar wanhoop, rusteloosheid en sarcasme.

Een korte film van Pedro Almodóvar, gebaseerd op toneelstuk *La voix humaine* van Jean Cocteau. Met Tilda Swinton in de hoofdrol.

The Human Voice

Nu te zien

10 vrouwelijke regisseurs voor de komende 10 jaar

*Juice* in de rechtszaal, want heeft de spraakmakende schrijver Sandra (Sandra Hüller) haar echtgenoot van het balkon geduwd, of maakte de man zelf een einde aan zijn leven? Bekroond met de Gouden Palm van Cannes.


Omdat er weinig direct bewijsmateriaal is, wordt er door de openbaar aanklager van alles bijgehaald. Sandra zou een slechte echtgenoot zijn geweest, manipulatief, agressief, en een slechte moeder bovendien. *Anatomy of a Fall* is *true crime* à la Justine Triet: de regisseur neemt haar tijd, nuanceert en brengt je naar het puntje van je stoel (en voorbij je eventuele vooroordelen).

Hoi, ja ga daar maar in het beklaagdenbankje zitten. Je staat terecht voor je ambities, gebrekkige bijdrage aan het huishouden, wilde seksleven en voor moord. Niet figuurlijk of zo, maar letterlijk. Er is een rechter, een jury en een openbaar aanklager die je het vuur aan de schenen legt. Je stond toch nooit in de keuken? Jullie hadden toch altijd ruzie? Je was toch openlijk aan het flirten met iemand anders? Waarom zou je dan niet ook je partner uit het raam hebben kunnen duwen. In Gouden Palm-winnaar *Anatomy of a Fall* wordt een man dood gevonden in de sneeuw en is het de grote vraag of zijn vrouw, de eigenzinnige schrijver Sandra (Sandra Hüller), dat heeft gedaan. Bij een gebrek aan bewijs wordt er in de rechtszaal lustig op los gespeculeerd. Sandra zou dit, Sandra zou dat. Als je je ogen dicht doet, zie je het voor je. Het is *juicy*, het is spectaculair en je schuift ervan naar het puntje van je stoel. Maar is het ook de waarheid?

Welkom in het beklaagdenbankje. Je staat terecht voor je ambities, seksleven en voor moord. Niet figuurlijk of zo, maar letterlijk.

Heeft de spraakmakende schrijver Sandra (Sandra Hüller) haar echtgenoot van het balkon geduwd, of maakte de man zelf een einde aan zijn leven?

Anatomy of a Fall

Profetisch gebleken jeugddrama over drie vrienden die dolen door de Parijse banlieues.


'Ken je dat verhaal van die man die van een wolkenkrabber afsprong? Tijdens zijn val zegt hij bij iedere verdieping tegen zichzelf: tot zover gaat alles goed... tot zover gaat alles goed... tot zover gaat alles goed. Hoe je valt, doet er niet toe. Het gaat er om hoe je neerkomt.'


Hubert (Hubert Koundé), Vinz (Vincent Cassel) en Saïd (Saïd Taghmaoui) zijn drie vrienden met ieder hun eigen achtergrond, maar alledrie opgroeiend in dezelfde betonnen wijk aan de rand van Parijs. Het is begin jaren negentig en de banlieus vormen het decor van aanhoudende rellen en politiegeweld.


Terwijl hun vriend Abdel op de intensive care ligt na gevechten op straat, overweegt Vinz een wraakactie met het politiepistool dat hij te pakken heeft gekregen. Hubert droomt juist van een toekomst voorbij de voorstad.

Wat maakt een film een klassieker? Als 'ie Frans en zwart-wit is, en [minstens 25 jaar oud](https://www.anothermag.com/design-living/12574/la-haine-25-anniversary-mathieu-kassovitz-hubert-kounde-pierre-aim-interview-bfi)? Als 'ie [belangrijke prijzen](https://www.youtube.com/watch?v=XRhiT8Wm-hE) heeft gewonnen, zo [vaak](https://www.youtube.com/watch?v=2hgESZ5auLk) [wordt](https://www.youtube.com/watch?v=teoa48M7KMc) [nageaapt](https://www.youtube.com/watch?v=Ql5Hr0kepEQ) dat je niet meer weet wie [de eerste](https://www.ssense.com/en-us/editorial/culture/the-style-legacy-of-la-haine) was en tegelijkertijd [een ode](https://www.youtube.com/watch?v=okQJPUTQMqA) is aan eerdere, oudere [filmrebellen](https://www.youtube.com/watch?v=9bN397c8Zug)? Is een klassieker een vorm van [verzet](https://www.criterion.com/current/posts/642-la-haine-and-after-arts-politics-and-the-banlieue), een felle vuist tegen het systeem? Van een jonge, woedende filmmaker, die de film móet maken omdat er, zoals hij het zegt, ‘[kids doodgaan](https://www.bfi.org.uk/sight-and-sound/interviews/mathieu-kassovitz-la-haine-legacy)’? Herken je eindelijk [jezelf en je vrienden](https://www.youtube.com/watch?v=ADEvT6TB7og) in de personages, of wil je ze juist leren kennen? Voelt hun stadse wereld als een [warm bad](https://www.youtube.com/watch?v=MXacnU-SP0A) of een [koude plens](https://www.youtube.com/watch?v=XD7EBugIYpA) in je gezicht? Speelt een klassieker in op het nieuws, zoals in 1995, toen na [aanhoudend politiegeweld](https://fr.wikipedia.org/wiki/Affaire_Makom%C3%A9_M%27Bowol%C3%A9) de molotovcocktails door de banlieues vlogen, en wordt 'ie met de jaren [relevanter](https://www.parool.nl/nieuws/filmavonden-zijn-heilig~be90ab7f/), zoals in 2021, nu de wereld door diezelfde ongelijkheid en falend beleid nog heviger [in de hens staat](https://www.nytimes.com/interactive/2020/07/03/us/george-floyd-protests-crowd-size.html)? Het antwoord is ja. Als dat een film klassiek maakt, dan is *La haine* nog steeds niet te missen.

Nog steeds even vol branie, nog steeds even boos, nog steeds even bijzonder.

Profetisch gebleken jeugddrama over drie vrienden die dolen door de Parijse banlieues.

La haine

Speciaal voor peuters, kleuters en hun ouders organiseert Forum Spruit Cinema: kinderen tussen 2 en 6 jaar kunnen iedere zondagochtend terecht voor de allerleukste animatiefilmpjes, met hun ouders binnen handbereik. 


Het filmprogramma duurt 30 minuten, daarna kunnen kinderen en ouders nog lekker blijven hangen om nog 30 minuten door te spelen en te ontdekken rondom het thema van de film.

Films speciaal voor peuters, kleuters en hun ouders.

Spruit Cinema

Wat zou het zijn? In de sneak-programma's van de Cinevilletheaters zie je gloednieuwe verrassingspremières. Cinevillepas geldig!

Nieuwe verrassingspremières! Cinevillepas geldig.

Sneak Preview

Groots olie-epos van Paul Thomas Anderson over familie, hebzucht, religie en The American Dream, met als middelpunt de duivelse oliebaron Daniel Plainview (Daniel Day-Lewis). Nu te zien in Kriterions Moderne Klassiekers.


Wanneer Daniel Plainview begin 1900 een mysterieuze tip krijgt over een klein, maar olierijk stadje in het Westen, trekt hij met zijn zoontje H.W. naar het stoffige Little Boston. In dit dorre stadje, waar het plaatselijke vermaak zich beperkt tot de Hallelujahkerk van de charismatische voorganger Eli Sunday (Paul Dano), slaat Plainview zijn slag. Tegelijkertijd komen alle menselijke waarden - liefde, hoop, geloof, ambitie, gemeenschap en zelfs de band tussen vader en zoon - onder vuur te liggen als gevolg van corruptie, bedrog en de rijkelijk vloeiende olie.


Dit 2,5 uur durende olie-epos wordt gedragen door Daniel Day-Lewis die op onnavolgbare wijze het slechtste in een mens tentoonspreidt. Daniel Day-Lewis won met zijn rol de Golden Globe en Oscar voor Beste Acteur. Gecombineerd met een soundtrack van satanische klanken van Radiohead-gitarist Johnny Greenwood ontpopt deze film zich tot een wervelende draaikolk die uiteindelijk tot een ongekende conclusie komt. Er zal bloed vloeien...

Groots olie-epos van Paul Thomas Anderson over familie, hebzucht, religie en The American Dream.

There Will Be Blood

Een speciale middag voor de jongste bezoekers van Camera Japan.

Een monsterachtige middag voor de allerkleinsten, van Camera Japan.

Kids' Day

In de nieuwe Paul Thomas Anderson spotten we Benny Safdie (die van *Uncut Gems*), Alana Haim (die van muziektrio HAIM), Cooper Hoffman (die van Philip Seymour) en Bradley Cooper met een ongezonde hoeveelheid bronzer en een hippieblouse.


In *Licorice Pizza*komen twintiger Alana Kane (Haim) en tiener Gary Valentine (Hoffman) in elkaars leven, terwijl 70s Los Angeles als een wervelwind om ze heen draait. Anderson maakte de film in coronatijd met oude en nieuwe vrienden, en die warmte, vertrouwdheid en levenslust straalt ervanaf.

‘You’re never going to remember me,’ zegt dolende twintiger Alana in het bruisende *Licorice Pizza* tegen Gary, de puistige puber die ze net heeft ontmoet. Gary denkt daar anders over. Hij heeft het soort rücksichtslose, jeugdige branie waardoor je alles wat je bedenkt ook uitvoert, ongeacht het succes: hij zet een waterbed-imperium op, infiltreert de lokale politiek en zet alles op alles voor een instinctieve connectie met een tien jaar oudere vrouw. Hallo, het is 1973 in Californië! *Anything is possible.* In de jaren die volgen buitelen de levens van Alana (muzikant Alana Haim in haar eerste rol) en Gary (Cooper Seymour-Hoffman, de zoon van) telkens weer over elkaar heen. Ze reizen samen langs verlaten tankstations en illegale straatraces, ontmoeten filmbobo’s met fake tans en foute rocksterren, ze kibbelen en ze dromen. Waar ze precies heengaan is niet duidelijk, dat ze er samen aankomen wél. Regisseur Paul Thomas Anderson (*Magnolia, Phantom Thread*) maakte deze film in coronatijd met oude en nieuwe vrienden, en die vertrouwdheid straalt ervanaf. *Licorice Pizza* is een nostalgische kijk op Andersons eigen jeugd en een hoopvolle ode aan jonge mensen van nu. Het verhaal van Alana en Gary is ingewikkeld, grappig, inspirerend en rommelig. Maar wanneer alles toch steeds weer op z'n plek valt, herinner je je precies waarom je zo van film houdt.

Duikelen, kibbelen, dromen: door de levenslust van Alana en Gary (en van Paul Thomas Anderson) weet je weer waarom je zo van film houdt.

De nieuwe Paul Thomas Anderson, met Alana Haim, Cooper Hoffman (zoon van) en Bradley Cooper in een ongezonde hoeveelheid bronzer.

Licorice Pizza

Wat maakt een film of documentaire Gouden Kalf-waardig? Op de zondag tijdens het festival zijn de nominaties voor de Gouden Kalveren bekendgemaakt.


Zin in een sneak preview? Je kunt alvast tickets kopen voor Genomineerd! Laat je verrassen en bestel je kaartje via de blokken op de website van [NFF](https://www.filmfestival.nl/festival/genomineerd).

Een sneak preview van de Gouden Kalf kanshebbers tijdens het Nederlands Film Festival.

NFF: Genomineerd!

Een schoolklasdrama waarin een nieuwe juf middenin een vurige strijd tussen de lerarenkamer en alle leerlingen belandt.


Wanneer er sprake lijkt te zijn van diefstal op een middelbare school, neemt de directie harde maatregelen. Iedere puber is bij voorbaat verdacht. Juf Carla (Leonie Benesch) werkt sinds kort op de school en zet vraagtekens bij deze aanpak. Ze neem het heft in eigen hand, maar dat blijft niet zonder gevolgen.

Weer een levensles rijker: niet dollen met pubers.

Een schoolklasdrama waarin een nieuwe juf middenin een vurige strijd tussen de lerarenkamer en alle leerlingen belandt.

Das Lehrerzimmer

Klassieke, kippenvel veroorzakende psychologische horror met freudiaanse ondertoon. Hitchcocks vertelling, naar een kort verhaal van Daphne Du Maurier, draait om een aantrekkelijke blonde verleidster die een beginnende romance heeft met een jonge advocaat. Zij maakt kennis met zijn familie in Bodega Bay, waar brutale vogels hun eigen plan blijken te trekken.


*The Birds* kan worden opgevat als voorloper van de rampenfilm, die in de jaren zeventig furore zou maken. De natuur verklaart de oorlog aan de mensheid, waarbij het gevaar deze keer uit onverwachte hoek komt. Hitchcock moest allerlei montagetrucks aanwenden om de ingewikkelde interactie tussen vogels en mensen te filmen. Zo werden de vogels eerst afzonderlijk gefilmd om later in het beeld geplakt te worden.


De films is ook doordrongen van een maniakale aandacht voor het detail. Zo weerspiegelen meubelstukken en voorwerpen de welstand en sociale status van de bewoners. De stralende Tippi Hedren maakte haar debuut in deze briljante griezelfilm die menig bezoeker na afloop anders deed kijken naar onze gevleugelde vrienden.

The Birds

Regisseur Martin Koolhoven *(Brimstone)* neemt je een avondje mee in zijn filmfascinatie. In het eerste uur geeft Martin een masterclass en bespreekt hij fragmenten met het publiek. Na een pauze wordt de hoofdfilm vertoond. 


Na een masterclass waarin Martin vertelt over het thema van die avond wordt aansluitend een hoofdfilm vertoond. De thema's en hoofdfilms verschillen per theater.

Regisseur Martin Koolhoven neemt je een avondje mee in zijn fascinatie voor films.

Koolhovens Keuze

De 89-jarige regisseur Agnès Varda en de 34-jarige kunstenaar JR zijn dikke vrienden. Dat leeftijdsverschil van 55 jaar? Pas de problème. Gewapend met een filmcamera en mega-fotoprinter op wielen trekken ze van dorp naar dorp om lieve Franse mensen te portretteren.


Het voormalige boegbeeld van de nouvelle vague (Agnès) en de inmiddels wereldberoemde fotograffitikunstenaar (JR) vullen elkaar perfect aan. Hun hartverwarmende vriendschap vormt de basis voor een waarachtige en lieve roadmovie.

*Visages Villages* won dit jaar op het filmfestival van Cannes de l ’œil d’or voor Beste Documentaire.

Pak Agnès Varda en JR bij de hand en laat je nieuwe BFFs je ogen openen voor al het moois in de wereld om je heen.

De paden op, de lanen in met de legendarisch filmmaker Agnès Varda (89) en kunstenaar JR (34).

Visages, villages

Vanaf zijn sterfbed blikt kunstenaar Caravaggio terug op zijn driehoeksverhouding met twee van zijn modellen: straatschoffie Ranuccio (Sean Bean) en Ranuccio's maîtresse Lena (Tilda Swinton in haar eerste rol). Derek Jarmans koortsachtige, gedurfde biopic over de Italiaanse schilder won in 1986 de Grote Juryprijs op het filmfestival van Berlijn.

Mijn dank is groot voor New Queer Cinema-pionier Derek Jarman, een prins in poëzie, punk en (soft)porno.

Vanaf zijn sterfbed blikt kunstenaar Caravaggio terug op zijn driehoeksverhouding met twee van zijn modellen: straatschoffie Ranuccio (Sean Bean) en Ranuccio's maîtresse Lena (Tilda Swinton).

Caravaggio (re-release)

Een nieuw fantasierijk epos van filmmaker Hayao Miyazaki (*Spirited Away*). Zijn eerste film in 10 jaar! Tijdens de Tweede Wereldoorlog vluchten de jonge Mahito en zijn vader naar het platteland. De jongen rouwt om zijn moeder, die bij een brand is omgekomen. Een ontmoeting met een geheimzinnige reiger werpt een heel nieuw licht op zijn leven en verleden.

Door verlies sluiten de luiken. Nadat Mahito zijn moeder kwijtraakt in een WOII-bombardement, gaat hij steeds verder op slot. Hoe harder zijn vader, zijn tante / nieuwe stiefmoeder en hun zes rimpelige dienstdames hun best doen, hoe minder Mahito thuis geeft: zijn hoofd zit vol met vlammen en vroeger. De enige die tot hem doordringt is een rare reiger met een raspende mannenstem, die hem meelokt naar een betoverde toren in de tuin. Zou Mahito daarbinnen misschien vinden wat hij verloren heeft? Volwassen worden tussen de sprookjesfiguren, een kleurrijke droomwereld met rouwrandjes waar Wonderland bij verbleekt en sporen van onopgelost (oorlogs)trauma: *The Boy and the Heron* komt overduidelijk uit de stal van de Japanse animator Hayao Miyazaki (82!), die weer eens met pensioen was maar gelukkig nog wat magie kwijt moest. Dieper en dieper duiken we samen met Mahito weg van de pijnlijke realiteit, door kiertjes en poorten, via oude bekenden met nieuwe gezichten, langs schattig stuiterende bolwezentjes en heel veel vreemde vogels. Achter iedere deur laat Mahito iets van betekenis los, maar hij krijgt er steeds weer iets nieuws voor terug – want Miyazaki is de koning van de anime, maar vooral de koning van de hoop. De luiken van het leven kunnen áltijd weer open. Je moet alleen het juiste sleuteltje vinden.

Lieve Hayao Miyazaki, we zijn blij dat je nog wat magie kwijt moest.

Een nieuw fantasierijk epos van filmmaker Hayao Miyazaki (*Spirited Away*). Zijn eerste film in 10 jaar!

The Boy and the Heron

Japanse anime-horror vol expliciet (seksueel) geweld, over een ex-popster die bespied wordt door een doorgedraaide fan.


Zangeres Mima verlaat de populaire popgroep CHAM omdat ze actrice wil worden. Maar haar tv-carrière gaat niet zoals gehoopt: onder druk van haar management speelt ze een verkrachtingsscène en laat ze zich naakt fotograferen. Daarnaast ontvangt ze online en offline verontrustende berichten van een stalker. Langzaam verliest Mima de grip op de werkelijkheid.

Als Darren Aronofsky, Madonna en Christopher Nolan [bij je afkijken](https://animationobsessive.substack.com/p/the-real-history-of-perfect-blue?s=r) en je invloed 25 jaar later nog steeds weerklinkt in hits zoals *Everything, Everywhere All at Once*, dan heb je iets onmisbaars gemaakt. Satoshi Kons psychologische thriller *Perfect Blue* – over J-popidool/actrice Mima, die wordt uitgebuit, misbruikt en gestalked, waardoor ze langzaamaan haar verstand verliest – is één van de beste animatiefilms ooit, maar vooral één van de meest gewaagde en gelaagde verhalen over over (online) identiteit, geestelijke gezondheid, *celebrity culture* en misogynie. Een film voor 2023 dus, gestuurd vanuit 1997. Ooit bedoeld als weggooiertje voor op video, nu op groot scherm in de gerestaureerde versie. Zoek de verschillen! Dat Mima’s gespleten wereld je continu aan andere bekende beelden doet denken (van *Black Swan* tot *The Bodyguard*) werkt de paranoia alleen nog maar meer in de hand. Verwarrend, verontrustend en visueel vooruitstrevend: *Perfect Blue* is een perfecte blauwdruk.

Verwarrend, verontrustend en visueel vooruitstrevend: Perfect Blue is een perfecte blauwdruk.

Japanse anime-horror over een popster die achtervolgd wordt door een stalker.

Perfect Blue

Regisseur Ava DuVernay maakt van Civil Rights-activist dr. Martin Luther King een leider van vlees en bloed, een man die twijfelt en problemen heeft in z’n privé leven. King dwong gelijk stemrecht af voor Afro-Amerikaanse kiezers via de Voting Rights Act; de titel verwijst naar de protestmars van het stadje Selma naar Montgomery (1965).


In 1965, ruim een eeuw na de Amerikaanse Burgeroorlog, barsten in de staat Alabama diverse protesten los: de Afro-Amerikaanse bevolking eist stemrecht voor minderheden in Amerika en onder leiding van Martin Luther King, Jr. ontstaat één van de grootste protestmarsen ooit.

Historisch drama over de door Martin Luther King geleide strijd voor gelijk stemrecht.

Selma

Niets is wat het lijkt in deze *Alice in Wonderland*-achtige film van Hayao Miyazaki; een bizarre fabel, bevolkt door demonen, levende vogelverschrikkers en een aaibaar hondje. Genomineerd voor een Oscar voor beste animatiefilm.


De achttienjarige Sophie wordt door een jaloerse heks veranderd in een stokoud vrouwtje. Ze komt terecht op het Wandelende Kasteel van tovenaar Howl. Daar kunnen ze wel een huishoudster gebruiken en Howl neemt Sophie dan maar in dienst. Al snel zet de oude Sophie het kasteel op stelten. Maar hoe zal Sophie ooit aan haar vloek kunnen ontsnappen?

Niets is wat het lijkt in deze Alice in Wonderland-achtige film van Hayao Miyazaki.

L'avenir

Gerelateerde artikelen

10 vrouwelijke regisseurs voor de komende 10 jaar

Lid worden

Nu te zien

Paris, Texas

Otto e Mezzo (8 1/2)

The Human Voice