Titane
- Regie
- Julia Ducournau
- Met
- Vincent Lindon, Agathe Rousselle
- Duur
- 108 min.
- Jaar
- 2021
- Taal
- Frans
‘Het filmische equivalent van een dollemansrit met een open dak. Superverfrissend, maar potentieel pijnlijk.’
De tweede film van Julia Ducournau (Raw), en de meest gewaagde, gewelddadige en gelaagde Gouden Palm-winnaar sinds misschien wel óóit.
Alexia (Agathe Rousselle) heeft sinds haar jeugd een titanium plaat in haar hoofd, als herinnering aan een vreselijk auto-ongeluk. Sinds dat ongeluk hebben auto’s een enorme aantrekkingskracht op haar. Het metaal in haar hoofd windt haar op, maar maakt haar ook agressief. Nadat ze zich schuldig heeft gemaakt aan een reeks gewelddadige misdaden neemt ze een andere identiteit aan en duikt ze onder bij een getroebleerde brandweerman.
Titane is een film in de vijfde versnelling: bizarre achtervolgingen, ontroerende dansscènes, compromisloze body horror en prachtige allegorieën voor zwangerschap, ouderliefde, transformatie en zelfacceptatie. Ducournau ontving voor haar tweede film de Gouden Palm op Cannes, als tweede vrouwelijke regisseur ooit.
‘Performer Alexia (Agathe Rousselle) voelt zich fysiek aangetrokken tot ronkend staal, maar met mensen wil het niet zo vlotten. Na afloop van haar shows – waarin ze voor de ogen van hitsige mannen rondkruipt op een motorkap – zit ze alleen en kwaad in de kleedkamer. Ze wil iets anders, ze ís iets anders, en al haar pogingen tot contact eindigen steevast in geweld. Na de zoveelste brute uitbarsting duikt Alexia, verward en in verwachting, onder bij de oudere brandweerman Vincent (Vincent Lindon), die iedere avond zijn billen volspuit met anabolen. Hij zoekt iemand, zij zoekt zichzelf. Snelle auto’s, felle lichten, kapotte lijven: met haar tweede film schiet regisseur Julia Ducournau (Raw) direct in de vijfde versnelling. Gouden Palm-winnaar Titane gaat héél snel, héél hard en héél ver, maar daaronder schuilt een tedere aanmoediging over ouderschap, transformatie en acceptatie. Het is het filmische equivalent van een dollemansrit met een open dak. Super verfrissend, maar potentieel pijnlijk. Vrrrooom!’
