
Crossing Istanbul
- Regie
- Levan Akin
- Met
- Lucas Kankava, Mzia Arabuli, Deniz Dumanli
- Duur
- 105 min.
- Jaar
- 2024
- Taal
- Engels, Georgisch, Turks
‘Vergeet de Lonely Planet. Vanaf nu dwaal ik zonder kaart door elke wereldstad tot ik mezelf vind.’
Lia, een gepensioneerde lerares uit Georgië, hoort van haar buurjongen Achi dat haar lang verloren nichtje Tekla de grens naar Turkije is overgestoken. Lia reist met Achi af naar Istanbul, waar ze samen met transgender advocaat Evrim op zoek gaan naar Tekla.
‘Een grote stad maakt verdwijnen makkelijk. In nauwe steegjes, hoge flatgebouwen en krioelende mensenmassa’s kan je anoniem blijven en ongezien je gang gaan. Of je kan er de weg kwijtraken. Istanbul is precies zo’n stad, merken de gepensioneerde Lia (Mzia Arabuli) en haar puberende buurjongen Achi (Lucas Kavanka) wanneer ze van de pont over de Bosporus stappen. Het onverwachte duo is op zoek naar Lia’s nichtje Tekla, die zichzelf vond maar haar familie kwijtraakte toen ze uit de kast kwam als trans vrouw. Of Tekla gevonden wil worden is nog maar de vraag. In Crossing Istanbul blijft regisseur Levan Akin (And Then We Danced) hoe dan ook zoeken, met hartjesogen in een stad vol verandering. Zonder kaart of Lonely Planet, door onbekende wijken van de Turkse megastad, langs onverwachte personages, verdwaalde straatkatten en niet eerder vertelde verhalen. De camera gaat af en toe een blokje om, redt al deze buitenbeentjes van de onzichtbaarheid en sluit zich even later weer aan bij Lia en Achi, die ineens ondervinden hoe bevrijdend het is om van de gebaande paden af te dwalen. Of Tekla is verdwenen? Wie weet. Maar zelfs als je geen glimp van haar opvangt, vind je haar levenslessen terug in het getoeter van de stad.’