Op Instagram vliegen de uit marmer gebeitelde lichamen ons om de oren. Vaak met de belofte dat eenzelfde lichaam – van de fitboy of fitgirl in kwestie – binnen handbereik is voor jou en mij. Door een paar keer per week te buffelen in een sportschool, heb jij binnen een handomdraai een sixpack.
Deze belofte zorgt ervoor dat we ons lichaam steeds meer zien als een maakbare machine, die je met de juiste benzine en inspanning kan boetseren. We gebruiken apparaten in krappe gymzalen, om onze lichamen om te vormen tot strakke muscle cars. Om daarmee te pronken voor likes, net zoals dat op autoshows gebeurt.
Het is daarom niet gek dat de liefde voor een Cadillac een centrale rol heeft in Titane, een film die onder andere gaat over onze relatie met ons lichaam. Wat is een goed lichaam? En wat is de invloed van technologie op ons ideaalbeeld? Door Instagram spuiten steeds meer mensen hun bips en lips op, omdat zij willen voldoen aan het schoonheidsideaal van hun lievelingsinfluencer. Zonder technologie in de vorm van een telefoon, was dat ideaalbeeld wellicht anders geweest. En waren er minder botoxklinieken.
De metafoor van de liefde voor een sterke auto is dus goed gevonden in Titane. Want mede door technologie denken velen dat onze corpus net zo maakbaar is als een stuk metaal. Met de juiste oververhitting buigt het in de vorm waarin jij dat wil. Daarom druk ik bij Titane op de pauzeknop op het moment dat het menselijke lijf van Alexia (Agathe Rousselle) kronkelt over een auto die wordt bewonderd door met name mannelijke fans. De mannen genieten van Alexia’s lichaam en de auto waarop zij wulps danst. Mens en technologie smelten samen.
Zetten we een mens op de motorkap om ongemak weg te halen?
Door dit beeld zie ik hoe maf het is dat er altijd schaars geklede vrouwen als bliksemafleider worden ingezet bij autoshows. Zou dat komen omdat er ongemak ontstaat als we opgewonden raken van technologie in de vorm van een glimmende auto? Zetten we een mens op de motorkap om dat ongemak weg te halen? Maken we het op die manier draaglijk om iets te bewonderen dat niet leeft? In Titane wordt er briljant gespeeld met deze vragen. En met nog zoveel meer.
Het visuele spektakel van Titane is voer voor een boel gesprekstof. Met interessante ideeën over schoonheid, technologie, gender, lichamelijk verval en ons onvermogen om dat verval te accepteren. Ik ga nu even auto’s aaien.
