Ook schrijver Joubert Pignon (Er gebeurde onder andere niets) zag dit jaar weer veel films niet. Misschien werkte hij in die tijd aan zijn tweede en vierde boek, of bij de dierenwinkel waar die eerste bundel zich ook wel afspeelde. Zo moet hij de rest van de Paradies-trilogie nog zien, en Die Wand, omdat 'ie dat idee misschien nog kan stelen voor een boek. Daarnaast staan Borgman en De wederopstanding van een klootzak nog op zijn eindeloze kijklijst en wil hij zijn negatieve vooroordelen over Baz Luhrmann bevestigen door The Great Gatsby tóch te kijken. Dit is wat Joubert wilde zeggen over de films die hij wél heeft gezien:
'Ik houd zo veel van film dat ik de meeste films slecht vind. De meeste films zijn namelijk niet zo goed. Ook dit jaar heb ik weer meer slechte films dan goede gezien. Ik zag bijna alle grote Hollywoodproducties. Dat was geen pretje. Originele ideeën ontbreken, iedere blockbuster is weer een opgepompte doordruk van een andere. Wat extra ontploffingen toegevoegd: logger, luidruchtiger, dommer, groter. De uitleggerigheid van Amerikaanse films neemt ieder jaar toe. Gelukkig is er de Europese film. Wat lastiger te downloaden - ik ga nooit naar de bioscoop, ik kijk films liggend op mijn buik op de bank met mijn neus tegen het scherm van mijn laptop, als je maar dichtbij genoeg ligt heb je ook een groot scherm – en ondertitels ontbreken nog wel eens, maar dat is goed voor de taalontwikkeling.
De vijf films die ik het beste vond, of die me het meest aanspraken, staan hieronder. Het is een willekeurige volgorde, het is geen Top 5. Kunst is geen wedstrijd. Ik heb geprobeerd de begeleidende zinnetjes zoveel mogelijk in recensententaal te schrijven.'
Yeralti
'Een Turkse film die gebaseerd is op Dostojevski's roman Aantekeningen uit het ondergrondse, over een ambtenaar die door zijn zucht naar waarheid in een steeds groter isolement belandt en dierlijke trekjes begint te vertonen.'
Only God Forgives
'Ryan Gosling speelt weer een zwijgzaam figuur in een film van Nicolas Winding Refn. Een moeder eist dat haar zoon wraak neemt voor de moord op zijn broer. De film speelt in een zinderend en knarsend, duisterrood gekleurd Bangkok, waar corruptie en moraliteit hand in hand gaan.'
La Grande Bellezza
'Een schrijver teert al jaren op het succes van zijn debuutroman. Hij is een klaterend onderdeel van de beau monde in Rome. Via het glijdende oog van regisseur Paolo Sorrentino krijgt de kijker een associatief felgekleurd verhaal voorgeschoteld waarbij droom en realiteit in elkaar overlopen.'
Paradies: Liebe
'Schrijnend portret van westerse vrouwen die op seksvakantie naar Afrika gaan. Daar waar die vrouwen eindelijk niet meer dik, moe en uitgedoofd zijn, zoals thuis, maar ze objecten van begeerte zijn (met geld). Maar natuurlijk ligt ook hier, in een ander continent, de tragiek op de loer. De liefde is uiteindelijk een wedstrijd die alleen maar verliezers kent.'
The Master
'Confronterende, rechtlijnige film van P.T. Anderson over twee uitersten – een meester en een leerling, een hoofd en een lichaam, idee en handeling, rede en beest - die naar elkaar toe worden getrokken en elkaar afstoten. Met een knallende conclusie tot gevolg. Fijn dat er weinig geduid wordt en je als kijker alles zelf kunt invullen.'
Fotografie: Nienke Koedijk
