Cineville-recept #3: Turks fruit (dat nauwelijks in de film Turks fruit zit)

Er is maar één kort moment in Turks fruit (1973) waar de blokjes fruitgelei in voorkomen, en dat is ook nog eens een hartverscheurend verdrietige scène. En het schijnt dat de titel slaat op het feit dat je tanden van Turks fruit net zo verrot raken als de relatie tussen Olga en Erik, de hoofdpersonages. Oké, knus is anders. Maar wij vinden Turks fruit een mooie film en Turks fruit hartstikke lekker, en we hadden het zelf nog nooit gemaakt. Dus voor Cineville-recept #3 waagden we ons aan onze eigen interpretatie van een klassiek, plakkerig gerecht bij een klassieke, plakkerige film.

Let op: Turks fruit maken kost tijd. Het indikken kan tot anderhalf uur duren. Een gelukje, want in dat tijdsbestek kan je precies de film (terug)kijken. Als je klaar bent kan je dus én je vrienden verrassen tijdens de jaarlijkse parkpicknick, én onderweg op de fiets perfect de melodie van Toots Thielemans meefluiten.

Wat heb je nodig?
• scheutje plantaardige olie
• 150 gr. maïzena + nog een beetje
• 225 gr. pistachenoten*
• 600 gr. kristalsuiker
• 3 el citroensap
• 2 el oranjebloesemwater (van goede kwaliteit, zonder alcohol of toegevoegde smaakstoffen)*
• paar druppels biologische voedselkleurstof*
• 125 gr. poedersuiker
• En verder: 2 vierkante, hittebestendige bakken (van ongeveer 15 cm breed).

*Je kunt ook twee verschillende smaken maken. Je schenkt dan na het indikken de helft van je mengsel in een andere pan. Voeg daar 112,5 gr. (grofgehakte) hazelnoten of amandelen aan toe, plus 1 el rozenwater en een andere voedselkleurstof.

Hoe maak je het?
Voorbereiding
Bekleed de vierkante bakken met bakpapier (strijk het papier aan de buitenkant eventueel in met wat olie, zodat het goed tegen de randen plakt). Strooi wat maïzena op het bakpapier om plakken later tegen te gaan.

Rooster de pistachenoten een paar minuten in de oven en zet apart voor later. Je kunt de noten grof hakken of in hun geheel gebruiken.

Turks Fruit
Breng 250 ml water aan de kook in een pan met dikke bodem. Voeg de suiker en citroensap toe. Breng opnieuw aan de kook op middelhoog vuur. Het zal schuimen en indikken, maar moet niet karameliseren. Roer door met een houten spatel tot het de juiste dikte heeft: als je over de bodem van de pan schraapt, moet de siroop de bodem niet al te snel weer bedekken, dan is het nog te vloeibaar.

Mix ondertussen in een kom de maïzena met 300 ml water. Roer door tot de maïzena helemaal is opgenomen. Schenk de maïzenapap bij de siroop, terwijl je flink in de pan roert om klonten tegen te gaan. Zet het vuur op een laag pitje en roer regelmatig, het mengsel zal flink indikken en het roeren wordt steeds zwaarder. Het is klaar als het nauwelijks meer van je spatel druppelt en loskomt van de bodem – dit kan wel 1,5 uur duren.

Voeg de geroosterde noten, oranjebloesemwater en kleurstof toe. Meng kort en zet het vuur uit. Schep het mengsel in de vierkante bakken. Het moet ongeveer 2,5 cm hoog zijn. Strijk plat met een (palet)mes. Je kan het mes steeds een beetje natmaken, zodat het niet zo plakt. Bekleed de bakken met folie, zonder dat de folie het mengsel raakt. Laat een nacht afkoelen buiten de koelkast.

Presentatie
Snijd de blokken met een scherp mes in vierkantjes. Rol de blokjes door de poedersuiker en bouw er een mooie toren van. Serveer op een mooie schaal of wikkel in een doek. Spring achterop de fiets en breng langs bij je vrienden en familie. Ook heerlijk met een glaasje champagne in bed, of na een wilde, natte zomerbui.