Lauren

Cineville ❤️ filmhonden, filmkatten, filmpaarden, filmvissen, filmgiraffen, filmschildpadden, filmvogels, filmberen, filmgeiten, filmkoeien, filmvossen en álle filmische wezens! 

Daarom deze ode aan onze fluffy filmvrienden - van de bosdierenorgie in *[La Región Salvaje](/films/la-region-salvaje)* (2016) tot de boze honden uit *White God*, van de bosgeest uit [Uncle Boonmee](/films/uncle-boonmee-who-can-recall-his-past-lives) (2010) tot de gigantische orox uit *[Beasts of the Southern Wild](/films/beasts-southern-wild)* (2012) en van de hitsige paarden in [*Of Horses and Men*](/films/horses-and-men) (2013) tot de valse katten in *[Kedi](/films/kedi)* (2016).

Een filmdecennium in [vogelmensen](/films/birdman), zachte vachtjes en modderige pootjes. 🐾

<iframe src="//www.youtube.com/embed/88FKQ2XUvKA" width="560" height="314" allowfullscreen></iframe>

Vind je dit een mooi filmpje? Abonneer je dan ook op het [Cineville YouTube kanaal ](https://www.youtube.com/channel/UCA4yhCrPVSCg4QTsmHVOakw?view_as=subscriber)om nooit meer iets te missen. 

Edit: [Marc de Leeuw](https://www.marcdeleeuw.com/)


Video

large_vossie.jpg

medium_vossie.jpg

small_vossie.jpg

thumbnail_vossie.jpg

Woef! Miauw! Grrr! Allemaal beestjes in 10 jaar Cineville (video)

Een *horror deluxe* van Darren Aronofsky (*The Wrestler, Requiem for a Dream*). Met een indrukwekkende rol van Natalie Portman als breekbare ballerina op ramkoers richting waanzin.


Nina (Natalie Portman) is een even talentvolle als onzekere ballerina van een prestigieus balletgezelschap in New York. Alles in haar leven draait om dans. Ze woont nog bij haar moeder (zelf ooit ook een ballerina), laat feestjes links liggen en heeft al helemaal geen tijd voor een spannend liefdesleven.     


Wanneer de artistiek directeur Thomas Leroy (Vincent Cassel) van haar gezelschap besluit de prima ballerina Beth Macintyre (Winona Ryder) te vervangen voor de eerste productie van het nieuwe seizoen, *Het Zwanenmeer*, is Nina zijn eerste keuze. *Het Zwanenmeer* heeft een danseres nodig die zowel onschuldig en elegant (de witte zwaan), als sensueel en gevaarlijk (de zwarte zwaan) kan dansen. Terwijl de rol van witte zwaan Nina op het lijf is geschreven, kost het losbandige karakter van de zwarte zwaan haar te veel moeite. Langzaam wordt de rol een obsessie.

Een horror deluxe van Darren Aronofsky *(Requiem for a Dream)*.

Black Swan

Jojo, een levenslustige jongen van 10 uit een gebroken gezin waar de vader stemmingswisselingen heeft en de moeder afwezig is, vindt troost in een onverwachte vriendschap met een jonge kauw. Bekroond tot het beste debuut van het filmfestival van Berlijn 2012.


Jojo moet de kauw verborgen houden voor zijn vader, want die houdt niet van dieren in huis. Jojo belt dagelijks stiekem met zijn moeder, maar vertelt haar niet over de kauw. Omdat de vader van Jojo driftbuien heeft, moet hij erg oppassen. Door de speciale vriendschap met de kauw en het aanpassingsvermogen dat alleen kinderen hebben, weet Jojo de muur rond het hart van zijn vader te breken.


*Kauwboy* won op het filmfestival van Berlijn twee belangrijke prijzen, namelijk die voor beste debuutfilm (€ 50.000) en de Grand Prix Deutsches Kinderhilfswerk voor beste jeugdfilm.

Bekroond tot het beste debuut van het filmfestival van Berlijn 2012.

Kauwboy

De nieuwe film van Wes Anderson *(The Grand Budapest Hotel)*, over een Japans eiland voor viervoeters. Met stemmen van onder andere Bryan Cranston, Edward Norton, Scarlett Johansson, Tilda Swinton, Greta Gerwig, Jeff Goldblum en natuurlijk Bill Murray. 


*Isle of Dogs* speelt zich af in de fictieve stad Megasaki, waar de corrupte burgemeester zojuist heeft besloten dat alle honden worden verbannen. Zelfs de zoon van de burgemeester, de 12-jarige Atari, moet zijn viervoeter afstaan. Maar Atari laat zich niet weghouden bij zijn hondje Spots en vliegt zichzelf naar Trash Island, de afvaldump waar alle viervoeters naartoe zijn verscheept. Terwijl de mensen in de stad in actie komen tegen hun burgemeester, probeert Atari zijn hondje terug te vinden.

Hoe zou een futuristisch Japans eiland vol vuilnis en verbannen hondjes eruitzien als Wes Anderson het voor het zeggen had? Nou zó: de sushizalm is er perfect dieproze, de hopen afval zijn symmetrischer dan de piramides van Egypte, de hondjes praten alsof ze aan Harvard hebben gestudeerd en er woont een terrier in een honkbalshirt die klinkt als Bill Murray. De bekende elementen in Andersons nieuwe stopmotionfilm *Isle of Dogs*, over een jongetje dat op het door honden bevolkte Trash Island op zoek gaat naar zijn verloren viervoeter, voelen als thuiskomen. Maar in de hypergestileerde Cinematic Universe van Wes is dit keer zoveel liefde gestopt, dat je de film het liefst de hele tijd wil pauzeren om goed rond te kunnen kijken. 670 crewleden maakten 1000 poppen, 542 mini-sakeflesjes, 778 natte hondenneusjes en ontelbare glinsterende golfjes, en dat vóel je. Een helemaal perfect, imperfect eiland om eindeloos op te verdwalen.

Het bewijs dat stop-motion en Wes Anderson moeten trouwen en voor altijd perfecte imperfecte babies moeten maken.

De nieuwe film van Wes Anderson *(The Grand Budapest Hotel)*, over een Japans eiland voor viervoeters.

Isle of Dogs

Keizers, sultans en presidenten komen en gaan, maar de honderdduizenden katten van Istanboel blijven. Sinds duizenden jaren fascineren, irriteren en betoveren ze de stadsbewoners. *Kedi* neemt je anderhalf uur mee in hun wereld.


Op vakantie in Turkije is er altijd wel een pretbederver in je gezelschap die je ervan overtuigt om toch maar niet die zes straatkatten in je koffer te verstoppen en mee naar huis te nemen. Goed nieuws: in documentaire *Kedi* komen de katten die de straten van Istanboel bevolken gezellig op bezoek in onze bioscopen. *Kedi* brengt een ode aan hun eigenaardigheden, maar is ook een vertederend portret van de mensen die hen verzorgen. Want zelfs de stoerste man smelt als je hem naar zijn katje vraagt.

Bijna hadden we er met de pet naar gegooid deze week: een plaatje bovenaan de nieuwsbrief van een Britse langhaar met een feesthoedje schuin op z’n kop en een cheeseburger onder z’n pootjes, meer hoefden we toch niet te doen om kattenfilmpje in het kwadraat *Kedi* onder de aandacht te brengen? Maar wat zou het zonde zijn als alleen de 8,2 miljoen volgers van [cats\_of\_instagram](https://www.instagram.com/cats_of_instagram/) kwamen kijken naar deze documentaire over de straatkatten van Istanboel. De avonturen van Sari de sjacheraar, Aslan de jager en Duman de gentleman zijn voor regisseur Ceyda Torun slechts het begin van een menselijk verhaal over het leven in de Turkse hoofdstad. Zo zorgt het eigenzinnige gedrag van poes Psikopat ervoor dat een kunstenares hardop begint te filosoferen over de ingeperkte rol van de vrouw in Istanboel. Een stoere visser die zijn kinderen nooit ziet, verandert in een vertederde vader als hem naar zijn kittens wordt gevraagd. Je bent een kattenmens of niet, maar iedereen is een *Kedi*-mens.

Eindelijk een weerzien met al die katten die je op vakantie mee naar huis wilde nemen.

Het leven van de zwerfkatten van Istanboel. PRRRRR.

Kedi

Na de bittere ellende van *Babel* en *Biutiful* verrast Mexicaan Alejandro González Iñárritu hier met een maffe meta-satire over het acteurswereldje. Oud-Batman Michael Keaton speelt de rol van Riggan, een gevallen acteur die nooit uit de schaduw kon stappen van die ene superheldenrol (Birdman). Het long take-camerawerk is van Emmanuel Lubezki *(Gravity)*.


*Birdman* vertelt het verhaal van acteur Riggan Thomson (Michael Keaton). Ooit wereldberoemd door zijn rol als een iconische superheld, nu worstelt hij met een toneelstuk op Broadway. In de aanloop naar de première gaat hij de strijd aan met zijn ego en probeert hij zijn familie, zijn carrière en zichzelf weer op de rails te krijgen.

De grote Oscarwinnaar van 2015: beste regie, beste film, beste scenario en beste camerawerk.

Birdman

Een rouwend echtpaar trekt zich na de dood van hun kind terug in Eden, hun afgelegen huisje in de bossen. Ze hopen er hun gebroken harten te helen en haar angstaanvallen onder controle te krijgen, maar langzaam loopt het volledig uit de hand.


De vrouw lijdt na het verlies van hun kind aan heftige angstaanvallen. Haar man is psycholoog en probeert haar (haaks op elk protocol en alle goede raad om geen personen te behandelen met wie je hechte banden hebt) van haar angsten af te helpen. Ze gaan daartoe naar de plek waar haar angst juist het sterkst is: hun huis in de bossen.


De therapeutische behandeling ontwikkelt zich van aanvankelijk al moeizaam naar een ware strijd tussen de seksen. De angsten van de vrouw nemen bezit van hen beiden en zijn beheerste redeneringen blijken zinloos te worden als het kwaad in de vrouw ontgrendeld wordt en ook de echtgenoot niet wordt gevrijwaard van het ongenadige geweld dat de natuur in zich draagt.

Antichrist

Ga mee naar de feestelijke onderwereld van Mexico, waar de kleine Miguel leert wie hij werkelijk is. Van de makers van *Toy Story* en *Finding Nemo*.


Miguel droomt ervan om een succesvol muzikant te worden. Ondanks dat muziek al generaties lang uit zijn familie wordt verbannen, is het Miguel’s grootste droom om net zo groot te worden als zijn idool, Ernesto de la Cruz. Wanhopig om zijn talent te bewijzen, belandt Miguel op mysterieuze wijze in een prachtige en kleurrijke wereld. Onderweg ontmoet hij de charmante oplichter Hector en samen gaan ze op een buitengewone reis om het echte verhaal achter Miguel’s familiegeschiedenis te ontdekken.

Ga mee naar de feestelijke onderwereld van Mexico, waar de kleine Miguel leert wie hij werkelijk is.

Coco (OV)

Een gevaarlijk wezen in een hutje in het bos brengt twee vrouwen en een man het hoofd op hol. *La región salvaje* is een mysterieuze mix van erotiek, sociaal drama en sciencefiction.


Alejandra zit vast in een uitgeblust huwelijk met Angel. Via haar broer Fabian ontmoet ze de mysterieuze Veronica. Zowel broer als zus komen door Veronica hun diepste verlangens op het spoor: het meisje brengt ze naar een mysterieuze aanwezigheid in het bos. De plek blijkt zowel een bron van genot als zelfvernietiging.

Sorry, wat? Vind je het raar dat we het warm krijgen van een levende dildo met glibberige tentakels en zuignappen? Aha. Prima. Maar juist dát maakt hem (haar? het?) juist zo aantrekkelijk, dat buitenaardse seksmonster uit sciencefictionfilm/sociaaldrama *La región salvaje*. Als een verboden zeevrucht ligt het wezen te wachten in een hutje in het bos en brengt het de hoofden op hol van iedereen die erbij in de buurt komt. Dat zo'n wilde nacht met een intergalactische seksoctopus wel eens levensgevaarlijk zou kunnen zijn, lijkt niemand iets te deren. Van huisvrouw Alejandra tot haar broer Fabian (die stiekem een relatie heeft met zijn zwager): allemaal gaan ze voor de bijl. De mens doet graag alsof ‘ie z’n lusten onder controle heeft, maar gooi wat buitenaards goede seks in de mix en we zijn weer terug bij de apen, is wat de eigenzinnige Mexicaanse regisseur Amat Escalante maar wil zeggen. Alsje- alsjeblieft nog één keer de allerbeste beurt ooit, ook al is het absoluut onverstandig: wie kan daar nou niet over meepraten?

Je weet dat zo’n intergalactische seksoctopus nooit een bloemetje voor je zal kopen, maar goed in bed is ‘ie wel.

Met rode oortjes richting een mysterieus hutje in het bos.

La región salvaje

Ongelooflijk sterke beelden en een droog gevoel voor humor kleuren dit uitstekende debuut van de IJslandse filmer Benedikt Erlingsson, dat zich afspeelt in een IJslandse gemeenschap van paardrijders. Met ronduit absurde situaties, waarin soms het paard en soms de mens het onderspit delft, en indrukwekkende opnamen van de IJslandse natuur.


*Of Horses and Man* is niet zomaar een dierenfilm. De IJslandse paarden gaan een ware symbiose aan met het IJslandse landschap en de eigenzinnige gemeenschap van paardrijders. De dierlijke passies zijn bij beide soorten even sterk aanwezig, hoewel de mensen die iets beter onder controle hebben. De gedrongen, maar ijzersterke IJslandse paarden hebben net zoveel karakter als hun bazen. Dat levert ronduit absurde situaties op, waarin soms het paard en soms de mens het onderspit delft.


De film volgt verschillende afzonderlijke personages, waaronder de perfecte ruiter Kolbeinn, die door iedereen wordt bewonderd. Als een hengst losbreekt bestijgt deze Kolbeinns merrie. Met Kolbeinn nog steeds in het zadel. Wat volgt is een wel heel verrassend beeld. De perfectie is doorbroken.


Een andere verhaallijn draait om de Spaanse toerist Juan die zich bij een paar Duitsers heeft gevoegd om de omgeving te verkennen. Maar hij blijft achter op de groep, terwijl de sneeuw valt en de zon onder gaat.


De begenadigde cameraman weet niet alleen de onwerkelijk mooie natuur te vangen, maar plaatst ook de camera te midden van de geagiteerde paarden, zonder zelf voor visuele onrust te zorgen in deze opmerkelijke debuutfilm.

Absurde situaties in een IJslandse gemeenschap van paardrijders.

Of Horses and Men

Deels sociaal drama, deels sprookje en deels apocalyptische horror waarin de straathonden van Boedapest in opstand komen tegen de wrede mens. Onheilspellend als Hitchcocks *The Birds*, maar dan met honden. Winnaar van de Un Certain Regard-prijs in Cannes.


Hagen is een stevige bastaardhond, die aan de kant van de snelweg wordt achtergelaten omdat de regering een hoge belasting op onzuivere rassen heeft opgelegd, die zijn baasje niet kan betalen. Het perspectief van *White Dog* verschuift vervolgens naadloos naar dat van de hond (compleet met dynamische dog’s-eye-view camerawerk). Hagen smeedt een bondgenootschap met de vele andere afgedankte bastaarden die nu over straat zwerven. Na een paar ontsnappingspogingen wordt Hagen gevangen door de eigenaar van een Turks restaurant die hem probeert te trainen als gevechtshond, waarna de honden beginnen te muiten.


Het is mens versus dier. En de wraak van Hagen op de mens zal genadeloos zijn. De Hongaarse stilist Kornél Mundruczó *(Pleasant Days, Tender Son: The Frankenstein Project)* stelt met *White God* de hiërarchie tussen de soorten ter discussie. Hij heeft met de helletocht van Hagen een mooie metafoor gevonden voor raciale en klasse-onderdrukking, waarbij de paria’s buitenspel worden gezet.

Onheilspellend als Hitchcocks The Birds, maar dan met honden.

Gerelateerde films