Kedi
- Regie
- Ceyda Torun
- Duur
- 79 min.
- Jaar
- 2016
- Taal
- Turks
‘Eindelijk een weerzien met al die katten die je op vakantie mee naar huis wilde nemen.’
Keizers, sultans en presidenten komen en gaan, maar de honderdduizenden katten van Istanboel blijven. Sinds duizenden jaren fascineren, irriteren en betoveren ze de stadsbewoners. Kedi neemt je anderhalf uur mee in hun wereld.
Op vakantie in Turkije is er altijd wel een pretbederver in je gezelschap die je ervan overtuigt om toch maar niet die zes straatkatten in je koffer te verstoppen en mee naar huis te nemen. Goed nieuws: in documentaire Kedi komen de katten die de straten van Istanboel bevolken gezellig op bezoek in onze bioscopen. Kedi brengt een ode aan hun eigenaardigheden, maar is ook een vertederend portret van de mensen die hen verzorgen. Want zelfs de stoerste man smelt als je hem naar zijn katje vraagt.
‘Bijna hadden we er met de pet naar gegooid deze week: een plaatje bovenaan de nieuwsbrief van een Britse langhaar met een feesthoedje schuin op z’n kop en een cheeseburger onder z’n pootjes, meer hoefden we toch niet te doen om kattenfilmpje in het kwadraat Kedi onder de aandacht te brengen? Maar wat zou het zonde zijn als alleen de 8,2 miljoen volgers van cats_of_instagram kwamen kijken naar deze documentaire over de straatkatten van Istanboel. De avonturen van Sari de sjacheraar, Aslan de jager en Duman de gentleman zijn voor regisseur Ceyda Torun slechts het begin van een menselijk verhaal over het leven in de Turkse hoofdstad. Zo zorgt het eigenzinnige gedrag van poes Psikopat ervoor dat een kunstenares hardop begint te filosoferen over de ingeperkte rol van de vrouw in Istanboel. Een stoere visser die zijn kinderen nooit ziet, verandert in een vertederde vader als hem naar zijn kittens wordt gevraagd. Je bent een kattenmens of niet, maar iedereen is een Kedi-mens.’
