Gräns

‘Op de poster staat een bonkig vrouwtje in uniform in het bos naar ons te loeren. Nee, wij dachten óók niet dat het Zweedse sprookje Gräns één van de liefste en eerlijkste films van het jaar zou zijn. Het is niet zo prettig om naar grenswachter Tina te kijken. Dat vindt ze zelf ook niet. Ze heeft een gek snuitje, vieze tanden en een unibrow waar Bert jaloers op zou zijn. Wel doet ze goed werk: foute types die stinken naar angst of schuld pikt ze met haar scherpe neus zó uit de rij. Buiten de grenspost snuffelt ze liever aan bomen dan mensen. Tina hoort er net niet helemaal bij, maar als ze op een dag de ruige Vore ontmoet, die er net zo uitziet als zij, voelt ze zich erkend en verward tegelijk. Is ze wel de buitenstaander die ze dacht dat ze was? De Iraans-Deens regisseur Ali Abbasi weet als geen ander hoe het is om op de grens van twee werelden te balanceren en maakte met Gräns in alle opzichten een vreemde eend in de bijt: een mix van fantasy, liefdesverhaal, crimi en coming-of-age, en bovenal een spiegel voor zijn publiek. Zien we daar een monster loeren?’