Asako I & II
- Regie
- Hamaguchi Ryûsuke
- Met
- Higashide Masahiro, Karata Erika, Yamashita Rio
- Duur
- 119 min.
- Jaar
- 2018
- Taal
- Japans
‘Ja, I & II, maar met de logica van cijfertjes heeft deze film over verliefdheid verder niets te maken.’
Een romantisch sprookje uit Japan, waarin een meisje een jongen ontmoet die als twee druppels water op haar eerste grote liefde lijkt. Van de regisseur van Drive My Car.
Zodra hun blikken elkaar kruisen, slaat de vonk over tussen Baku en Asako. Maar even verpletterend als hij haar leven binnenkwam, zo plotseling verdwijnt Baku zes maanden later ook weer, zonder een spoor achter te laten.
Twee jaar komt Asako Baku opnieuw tegen. Tenminste, dat denkt ze. Maar de jongen die als twee druppels water op haar grote liefde lijkt, stelt zich aan haar voor als Ryohei en zegt haar niet te kennen.
‘Slim is het niet, maar soms gaat je verstand op 0, knalt je gevoel naar 11 en kan je niet anders dan verliefd worden op een hartenbreker. In de eerste minuten van Asako I & II zien we het gebeuren: studente Asako kijkt één keer in de ogen van Baku en ze is verloren. Baku heeft de subtiele glow van een verdwaalde popster, rijdt motor, is dj en gedraagt zich net zo dromerig als hij eruit ziet. Zo dromerig zelfs, dat hij maanden later zonder iets te zeggen weer uit het leven van Asako verdwijnt. En dat is nog maar het halve verhaal. Regisseur Ryûsuke Hamaguchi (Drive My Car) wil namelijk iets zeggen over alles wat je ná zo’n eerste kalverliefde te wachten staat. Twee jaar later is Asako geen student meer. Haar leven is serieuzer geworden en via de koffiezaak waar ze werkt ontmoet ze Ryôhei, een jongen die als twee druppels water op Baku lijkt. Het is alsof haar ex-vriendje weer voor haar staat, maar dan vermomd als zorgzame kerel met een opgeruimd kapsel. Heel verwarrend. Voor ons – Ryôhei en Baku worden allebei gespeeld door acteur en model Masahiro Higashide – en voor Asako (Erika Karata), die opnieuw verliefd probeert te worden. Maar op wie? Valt ze voor Ryôhei of zoekt ze naar iets van Baku? Hartenbrekers vertrekken altijd, maar vergeten doe je ze nooit.’
