The Worst Person in the World

‘In The Worst Person in the World (of in het Noors: Verdens verste menneske) heb je er weer zo een: een millennial die niet kan kiezen. Twintiger Julie begint met een studie medicijnen, maakt een tussenstop bij psychologie, maar gaat uiteindelijk tóch voor fotografie. Ze woont samen met de al wat oudere striptekenaar Aksel, maar is eigenlijk ook wel geïnteresseerd in eco-activist en barista Eivind. In het openingsbeeld van de film ligt het welgestelde Oslo letterlijk aan Julie’s voeten, maar zij kijkt op haar telefoon en scrollt door, op zoek naar – ja, naar wat eigenlijk? Tot zover de clichés, want regisseur Joachim Trier (Oslo, August 31st) rijgt de treffende, soms fabelachtige scènes aan elkaar als ware het de hoofdstukken van een eigentijdse debuutroman. Samen met Julie crashen we een feestje en zoeken we een vriend op in het ziekenhuis. We slingeren een tampon door de kamer en zetten met een lichtknopje de tijd stil om straffeloos iets nieuws uit te proberen. En we leren dat sommige dingen in de sterren geschreven staan, en je dan domweg überhaupt niets te kiezen hebt. Of je nou een millennial bent of niet.’