Saint Omer

‘Saint Omer is zoveel méér dan een rechtbankdrama. In het speelfilmdebuut van documentairemaker Alice Diop staat de jonge PhD-student Laurence Coly (Guslagie Malanda) in de beklaagdenbank. Ze geeft toe dat ze haar dochtertje heeft gedood door haar op een strand, aan de vloedlijn, achter te laten, maar pleit desalniettemin onschuldig te zijn. Schrijver en universitair docent Rama (Kayije Kagame) luistert vanuit het publieksdeel naar de getuigenissen van Laurence met het plan een boek te schrijven over haar rechtszaak – een spiegeling van Diops eigen ervaring, die als filmmaker aanwezig was bij de zaak waarop ze Saint Omer baseerde. Wat volgt is een hypnotiserend proces: Laurence wist precies wat ze deed, ze wist niet wat ze deed, ze studeert filosofie, ze studeert eigenlijk helemaal niet, ze had een man, haar man was er niet, en o, ja: ze deed wat ze deed onder invloed van zwarte magie. Haar verdediging is ambigu, overtuigend en ongeloofwaardig tegelijk. Rama, die net als Laurence een Senegalese achtergrond, een witte partner en een moeilijke verhouding tot haar familie heeft, probeert er een verhaal van te maken. Maar welk verhaal wordt hier eigenlijk verteld? Saint Omer gaat over alles. Over schuld en onschuld, over ras, klasse, gender, moeder- en vaderschap – maar bovenal over de waarheid, en of we die eigenlijk ooit kunnen kennen.’