De Jacht op Meral Ö.

‘Ze willen alleen maar wat vragen stellen, de mensen van de gemeente, school en jeugdzorg. Gaat het wel goed, thuis bij Meral Özturk? Is er niet te veel stress rondom haar twee dochtertjes? Ze zit toch diep in de schulden? Wie is die man die haar steeds een uurtje bezoekt? Klust ze soms in het geheim bij, terwijl ze maandelijks een mooie belastingtoeslag ontvangt? In De Jacht op Meral Ö. zien we de ambtenarij als één groot horrorhuis. De instanties die de alleenstaande moeder Meral (Dilan Yurdakul) zouden moeten beschermen, maken haar juist kapot. Ze volgen haar op straat, doorzoeken haar slaapkamer en blijven maar blauwe enveloppen met slecht nieuws door de bus gooien. Want eventuele fraude is zogenaamd erger dan wat dan ook. Schrijver-regisseur Stijn Bouma baseerde zich voor De Jacht op... op verschillende persoonlijke verhalen uit het toeslagenschandaal, nadat hij eerder meerdere documentaires over het onderwerp maakte. Bouma laat je voelen hoe angstaanjagend de overheid kan zijn. Meral is inventief, zelfstandig en bijna niet kapot te krijgen, maar tegen de bloeddorstige belastinggeldwolf – zalvend pratend en vermomd in degelijke kleding – is geen mens opgewassen.’