Ik doe graag dingen alleen. Misschien dat het me daarom opvalt en stoort, dat veel Hollywoodfilms nog steeds op de aanname berusten dat alleen blijven gelijk staat aan mislukken.
Sinds een aantal van mijn Turkse vriendinnen zich beginnen te settelen, en mij dus ook vaker gevraagd wordt naar míjn status, denk ik veel na over de druk die die vaak gestelde vraag met zich meebrengt. Dat we gaan trouwen is vanzelfsprekend, er wacht zelfs een figuurlijke deadline op ons.
Heb je wel eerst met Batman gepráát, Alfred?
Zelfs in de Lego Batman-film, die verder fantastisch en absoluut de moeite waard is, bespeur ik dat idee. Als Batman’s butler en vaderfiguur Alfred suggereert dat het tijd is voor Batman om een familie te starten, voel ik die frustratie weer opkomen. Hoezo ‘is het tijd’? En hoezo bepaal jíj dat, Alfred? Heb je wel eerst met Batman gepráát, Alfred?
De reden dat Batman voor het kluizenaarschap kiest is zijn angst om opnieuw een familie kwijt te raken. Begrijpelijk, en ongezond. Onder veel Turkse vrouwen en mannen van mijn leeftijd heerst juist de angst om überhaupt niemand te kunnen vinden binnen zo kort mogelijke tijd. Het leven draait om het vinden van de Ware, waarna je als mens helemaal geslaagd, gelukt, compleet bent. In populaire cultuur wordt dit aangemoedigd en verheerlijkt. Maar wat hierbij soms vergeten wordt: in beide gevallen wordt er (onbewust) gehandeld uit angst.
Aan alleen zijn hangen onterecht, maar helaas nog steeds, negatieve connotaties. Terwijl je in je eentje, als je er echt de tijd en ruimte voor neemt, juist ontzettend goed kan reflecteren op jezelf en je relaties. Pas als je lang genoeg alleen blijft kun je de juiste beslissingen maken over je leven. Welk type mensen doen je goed? Welke vrienden verrijken je leven, inspireren je genoeg, voegen iets toe? Wat maakt mij of de ander nou zo speciaal?
Ik heb het idee dat veel Turkse (natuurlijk niet alléén Turkse, maar wel in het bíjzonder Turkse) mannen en vrouwen (en Batman!) veel te snel verliefd worden, en met de persoon waar ze verliefd op worden meteen ook willen trouwen. ‘Je hebt iemand gevonden, die moet je niet laten gaan, voordat je weet ben je te oud en eindig je alleen’ is de gedachte. Alleen zijn is iets wat je moet durven, waar veel mensen stiekem ook te bang voor zijn. Maar Batman opereerde niet voor niets als lone wolf; hij is de allerstoerste superheld. Bemoei je er niet mee, Alfred.
