Door Christiaan Boesenach, Jesse Heijnis en Emma Curvers
Het Nieuwe Rijksmuseum: de film
Als ook jij, net als elke andere inwoner van Amsterdam/ bezoeker van Amsterdam/lezer van de krant, ergens tussen 2003 en 2013 weleens hebt getierd: 'Hoe lang kan het in godsgristusnaam duren om één madderfakking museum te verbouwen!?' moet je éven naar deze film. Want ook ik ging met dat toontje naar binnen en ik kwam een toontje lager terug. Documentairemaker Oeke Hoogendijk stond middenin het museum in de modder en toont je de ontzagwekkende omvang van het project. En ja, het eeuwige gezeur over de fietstunnel, de verkeerde kleur verf, en alle andere oerhollandse polderpareltjes komen langs - maar mij bleven toch vooral de liefhebbers erachter bij. De glanzende ogen van Menno Fitski bijvoorbeeld, conservator Oost-Aziatische kunst, die zijn nieuwe paradepaardje mag uitpakken. Dáár draaide het allemaal om. (EC)
Het Nieuwe Rijksmuseum is te zien vanaf 11 december. In Rialto is de film zaterdag 6 december alvast te zien; regisseur Oeke Hoogendijk is die middag te gast.
The Salt Of The Earth
Na Pina maakt Wim Wenders opnieuw een documentaire over het werk van een groot kunstenaar. Ditmaal staat de Braziliaanse fotograaf Sebastião Salgado centraal. Samen met de zoon van de fotograaf, Juliano Ribeiro, vertelt Wenders over de bijzondere carrière van Salgado. De foto's doen het werk: de afbeeldingen van barre arbeidsomstandigheden, brandende olievelden en vluchtelingenkampen staan voorgoed op je netvlies. Zware kost, altijd in even korrelig zwart-wit. De foto's van Salgado – hoe prachtig ook – laten je langzaam maar zeker het vertrouwen in de mensheid verliezen. Dat ervoer Salgado zelf ook: enige tijd trok hij zich terug op een landgoed in zijn thuisland. Wat kon er nog gefotografeerd worden na het zien van zoveel leed? Het antwoord luidt Genesis, een wonderbaarlijke serie foto's over de ongerepte plekjes van deze planeet. (CB)
The Salt of the Earth is te zien vanaf 4 december. Kijk hier voor draaitijden.
Mr. Turner
Mr. Turner, dat is natuurlijk William Turner, de grote, zo niet grootste Britse kunstschilder uit eind 18e, begin 19e eeuw. Geïnspireerd door verre reizen, wetenschap en de zon (‘The Sun is God’) maakte hij de mooiste vergezichten: kolkende zeeën en onheilspellende luchten, waarop en waaronder mensen helemaal niets in te brengen hebben. Ook buiten zijn werk had Turner weinig oog voor de mens: hij had geen vrienden, was ronduit bot tegenover iedereen behalve zijn vader en negeerde zijn twee bij een minnares verwekte dochters. In de handen van iemand anders dan mensenmens Mike Leigh was Turner ongetwijfeld afgeschilderd als misantropische donderwolk, maar dankzij Leighs kenmerkend plotloze parade van veelzeggende en vaak verrassende scènes is Turner (Timothy Spall in de rol van zijn leven) hier gelukkig veel meer dan dat. (JH)
Mr. Turner is te zien vanaf 11 december.
In Order Of Disappearance
Bloed en sneeuw, het blijft een prachtige combinatie. Niet alleen door het rood op wit, maar ook door het onderkoelde vs. het gewelddadige. Zo ook in het Noorse Order Of Disappearance (Kraftidioten), dat met veel plezier leentjebuur speelt bij sneeuw-en-misdaadklassieker Fargo. Stellan Skarsgård speelt een eenvoudige sneeuwschuiver die, op zoek naar wraak voor de moord op zijn zoon, in winterparadijs Beitostølen een oorlog ontketent tussen onwetende Noorse en Servische maffiosi. 'Ook de Noren kennen hun Tarantino en weten hoe je wraak ijskoud, maar ook met ironie en humor kan opdienen', aldus de Filmkrant. (JH)
Deze hele week kun je gratis iemand meenemen naar een voorpremière van In Order Of Disappearance. De film is vanaf 11 december regulier te zien in Cineville.
White God
De Hongaarse regisseur Kornél Mundruczó kwam op het idee voor White God toen hij in een kennel door een hek naar een hond keek: hoe kon het dat hij zo ver van het dier af was komen te staan? Hij maakte de waanzin compleet in zijn dystopische sprookje White God. In zijn versie van Budapest wil men het kweken van rashonden stimuleren en daarom geldt een hoge belasting op bastaardhonden. Zo wordt de 13-jarige heldin Lili van haar beste hondenmaatje Hagen gescheiden - hij is te duur. Hagen verenigt zich met andere zwerfhonden in een opstand tegen de mens. De film werd een allegorie op de situatie in Hongarije maar is daarnaast een schilderachtig, spannend en volwassen sprookje (sprook?) over dier en mens. (EC)
White God is te zien vanaf 4 december. Kijk hier voor draaitijden.
Had je de films van november al uit?
