15 jaar Cineville

Een leven met film #12: ‘Achteraf aan de thee zeiden we: what the fuck hebben wij net naar zitten kijken?’

De Cineville redactie

Cineville bestaat 15 jaar en dat vieren we met filmherinneringen van onze pashouders. Deze keer het verhaal van zedenadvocaat Brigitte, die af en toe haar werk terugziet op het witte doek. Vanwege haar expertise sjeesde ze op verzoek van een radioprogramma naar een vertoning van toneelfilm Prima Facie.

Brigitte (58)
Filmtheater: De Omval en de Filmhallen
Jaar: 2022

‘Ik ga bijna elke week samen met mijn moeder naar De Omval in Diemen. Mijn moeder is 85 en gaat nog elke week vrolijk mee. Ik kies wat uit het maandprogramma of we zien een goede trailer van iets dat me eigenlijk niks leek, en dan zeg ik: kom mam, die gaan we toch doen.’

‘Een keer op donderdagmiddag werd ik gebeld door een journalist met de vraag of ik die avond naar een vertoning van Prima Facie wilde, om er daarna op de radio over in gesprek te gaan. De film draait om een zedenzaak en als zedenadvocaat kon ik er misschien wat meer over vertellen. Met een collega die ook een Cinevillepas heeft zijn we toen vanaf kantoor naar De Filmhallen gesjeesd. We kwamen hijgend aan, zijn gaan zitten en hebben de film over ons heen laten komen. Achteraf aan de thee zeiden we: what the fuck hebben wij net naar zitten kijken?’

Ik ben 33 jaar advocaat en uit ervaring weet ik dat het lijkt alsof die vrouw onschuldig is, maar ik vraag me af of dat echt wel zo is.

‘Het was een gefilmd theaterstuk met Jodie Comer – zij is ook van Killing Eve – als keiharde zedenadvocaat die verdachten bijstaat en daarbij over lijken gaat. Maar dan wordt ze zelf slachtoffer van een verkrachting en is zij het die niet wordt geloofd en wordt neergesabeld. Wat dat doet met haar kijk op haar werk, dat was heel confronterend. Ik zal zelf een aangeefster in een zedenzaak nooit neersabelen, want je gaat respectvol met iemand om. Maar ik bepaal wel of een slachtoffer wordt opgeroepen en naar de rechtbank moet, naar een klein kamertje, met een rechter en een advocaat die vervelende vragen gaat stellen. Dat hoort bij het werk, maar het is niet altijd leuk. Ik sta voornamelijk verdachten bij, maar de laatste twee jaar ben ik me meer gaan verdiepen in slachtofferrecht en sta ik ook regelmatig slachtoffers bij.’

‘Dat Jodie Comer helemaal in haar eentje op het toneel staat en zo goed verandert van daadkrachtige advocaat in een zielig vogeltje omdat ze niet wordt geloofd – die onmacht, dat raakte mij heel erg. Ik weet nog dat ik dacht: ja, zo is het wel.’

Anatomy of a Fall vond ik trouwens ook intrigerend. Ik ben 33 jaar advocaat en uit ervaring weet ik dat het lijkt alsof die vrouw onschuldig is, maar ik vraag me af of dat echt wel zo is. Ik dacht: je kan het leuk vertellen vriendin, maar I don’t buy it.’

----

Deze weken publiceren we iedere maandag een nieuw filmverhaal van een Cineviller. Lees ook:

Een leven met film #1: Tom
Een leven met film #2: Marlous
Een leven met film #3: Olimpia (en Ward)
Een leven met film #4: Jamila
Een leven met film #5: Claartje
Een leven met film #6: Fey (en Jesse)
Een leven met film #7: Frédérique
Een leven met film #8: Sophie
Een leven met film #9: Muhammad (en Sasha)
Een leven met film #10: Elsbeth en Daan
Een leven met film #11: Linn

Fotografie: Tom van Huisstede

De Cineville redactie