Onze website heeft een nieuw jasje! Lees hier meer over de veranderingen.

Magazine

Introducing: LantarenVenster

Joeri Pruys

Vanaf vrijdag kun je maar liefst zes nieuwe filmtheaters bezoeken met je Cinevillepas. Deze week introduceren onze redacteuren de nieuwe theaters op ons blog. Vandaag: LantarenVenster.

Op een vroege woensdagochtend ga ik een kijkje nemen in LantarenVenster, mijn favoriete Rotterdamse bioscoop. Ik ben er al vaak geweest, maar nu voelt het toch echt anders: de deuren zijn nog gesloten voor het publiek, dus de grote centrale hal is leeg op enkele slaperige medewerkers na. Het geeft me meer dan ooit de gelegenheid de architectuur goed in me op te nemen. 'New Orleans', het gebouw waarin LantarenVenster is gevestigd, is een ontwerp van de Portugese architect Álvaro Siza. Het complex werd in 2010 opgeleverd en is de hoogste woontoren van Nederland. Hij prijkt op de Wilhelminapier, op loopafstand van Hotel New York en de Cruise Terminal.

Lotte Claassen, publiciteitsmedewerker van LantarenVenster, leidt me rond in het gebouw. Ik wil graag een kijkje nemen in de projectieruimtes en verwacht enkele donkere kruipruimtes waar ingedroogde koffiebekertjes en halfvergane filmstrips stof liggen te vangen. Maar van romantiek is hier geen sprake: de projectieruimtes blijken opgeruimd en goed verlicht te zijn, en er staat een flinke batterij digitale projectors opgesteld. Lotte vertelt me dat ze begin dit jaar de overstap naar digitaal hebben gemaakt. Alle reguliere voorstellingen zijn hiermee digitaal geworden; alleen tijdens bijvoorbeeld het International Film Festival Rotterdam zijn er nog 35mm-projecties. Speciaal daarvoor hebben ze een deel van hun oude apparatuur bewaard.

De programmering van LantarenVenster richt zich op arthouse en de wat kleinere studioproducties. Ze draaien veel niet-Amerikaanse films, en ook veel prachtige films die andere Nederlandse filmhuizen lijken te vergeten. Maar de nieuwste Woody Allen of David Cronenberg kun je er ook verwachten.

LantarenVenster is begonnen op de Gouvernestraat in 1949. Hun programmering is altijd heel divers geweest: onder meer theater, dans, film, muziek en exposities vonden er onderdak. Hoewel een flink deel van deze functies is verdwenen sinds hun verhuizing naar de Wilhelminapier, heeft LantarenVenster nog steeds een breder cultureel aanbod dan alleen film: ze hebben een intensieve, internationale jazz-programmering.

Lotte zelf werkt een jaartje of twee bij LantarenVenster. Ze is een van de jonkies, en heeft de verhuizing van de Gouvernestraat naar de Wilhelminapier niet meegemaakt. Ze weet wel te vertellen dat de organisatie zich zorgen heeft gemaakt of de verhuizing wel goed uit zou pakken. LantarenVenster ligt nu immers 'over de brug', dus aan de zuidkant van de Erasmusbrug. Voor ras-Rotterdammers is dat een grote drempel. Maar gelukkig bleek die zorg ongegrond. Het gaat goed met LantarenVenster.

Jazzconcerten
Ik vraag Lotte mij de muziekzaal te laten zien, aangezien ik erg van jazz hou, maar nog nooit naar een concert in LantarenVenster ben geweest. Ze vertelt me dat ze dat vaak hoort. Sommige bezoekers komen alleen voor de films en zijn er blind voor dat LantarenVenster ook een muziekpodium is; anderen gaan alleen naar de jazzconcerten en zullen niet zo gauw een bioscoopkaartje kopen.

De concertzaal is groter dan ik had verwacht en technisch goed uitgerust. Nu ik voor het eerst goed kijk naar hun jazzprogrammering blijkt die indrukwekkend te zijn. Op dit moment staan er bijvoorbeeld concerten gepland van Jack DeJohnette, John Scofield, Jacky Terrasson en Larry Carlton. Hun brede interpretatie van de term 'jazz' sluit aan bij die van het North Sea Jazz Festival: er is ook ruimte voor soul, funk en andere verwante muziekgenres.

Naast een breed aanbod van films en jazz heeft LantarenVenster ook een restaurant waar je voor schappelijke prijzen prima kan eten. En het eten voelt niet als een bijzaak. De kaart wordt regelmatig gewisseld en de wijnen zijn goed. De dinerruimte is ruim en licht, met een prachtig uitzicht op de Rijnhaven.

Mijn rondleiding eindigt weer in de centrale hal. Nog steeds zijn er geen bezoekers. Ik wil wat foto's maken, maar Lotte zegt dat die er misschien wat saai uitzien zo zonder mensen erop. Ergens heeft ze wel gelijk. De ruimte vraagt erom gevuld te zijn met filmliefhebbers. Daar zal de Cinevillepas vast wel bij kunnen helpen.

Hier vind je onze pagina met informatie over LantarenVenster.

Hier kun je meer lezen over de lancering van de Cinevillepas in Rotterdam, Den Haag en Delft.

Vier de uitbreiding met ons mee! Bijvoorbeeld op het Vive la Ville!-feest op 5 oktober in WORM Rotterdam, of een van de voorpremières van Beasts of the Southern Wild in Delft en Den Haag.

Joeri Pruys