Harry Dean Stanton bleef ondanks zijn enorme oeuvre meestal net naast de schijnwerpers - zo weet niet iedereen dat de acteur uit Paris, Texas en Alien ook een begenadigd zanger is. Ook documentairemaakster Sofie Huber weet in haar Harry Dean Stanton: Partly Fiction geen licht te schijnen op zijn mysterieuze persoonlijkheid, maar daarmee weet ze de sfeer rond de inmiddels 87-jarige Stanton juist wél perfect te vangen.
Do nothing
Huber combineert Stanton's vertolkingen van Amerikaanse folkklassiekers met interviews, filmische beelden en clips uit de meer dan 180 films waaraan Stanton meewerkte. Met zijn prachtige donkere stem zingt Harry fragiele versies van folknummers, die zo als soundtrack van de documentaire fungeren. Verder is hij liever stil. Gewillig is Harry dan ook niet als gesprekspartner van Huber. Soms onderbreekt Stanton het kettingroken om wat over het leven te filosoferen, maar hij heeft geen zin om over zichzelf te praten. Stanton wordt moe van al die vragen en zegt met een stalen gezicht: 'over sommige dingen wil ik niet praten, zoals mijn moeder,' en zwijgt dan.
Harry filosofeert.
Wanneer Huber Stanton vraagt om advies voor jonge acteurs zegt hij resoluut: 'play yourself'. In goed gekozen clips uit films als Repo Man, The Straight Story en Cool Hand Luke zien we hoe Stanton al die jaren heeft geleefd volgens de mantra's 'play yourself' en 'do nothing'. Huber blijft verbazingwekkend kalm onder de stiltes die Stanton voortdurend laat vallen. Cameraman Seamus McGarvey (The Hours, The Avengers) gebruikt deze momenten om in zwart-wit Stanton's iconische gezicht te bestuderen.
Interview naar aanleiding van Partly Fiction
Uit de manier waarop Wim Wenders in Partly Fiction over Harry spreekt blijkt een diep respect voor de man die de hoofdrol vertolkte in zijn meest succesvolle film: Paris, Texas. De overeenkomsten tussen het leven van Stanton en het leven van Travis, hoofdpersonage van Paris, Texas zijn opmerkelijk: deze einzelgängers van weinig woorden dragen beiden een hoop pijn met zich mee. Net als Stanton vindt Travis geen manier om met zijn grote liefde en kind samen te leven. Als Travis mocht Stanton het eerste half uur van de film precies dat doen wat hij zo goed kan: zwijgen. Terwijl Stanton toentertijd veel onzekerheid voelde omdat het zijn eerste hoofdrol was, werd het zijn meesterrol én persoonlijke favoriet.
Debbie, David, Wim en Jack
Naast Wenders komen er nog meer bekende gezichten voorbij: David Lynch, Sam Shepard, Kris Kristofferson en Debbie Harry. Stanton komt in gesprek meer los wanneer Lynch - als was hij een reporter van de schoolkrant- met een blaadje met vragen op de bank bij hem komt zitten. In het gegrap en gekibbel toont Huber de mooie vriendschap tussen Lynch en Stanton, die bij het tellen van hun samenwerkingen (zes stuks) concluderen dat ze een goed team zijn.
Volgens Debbie Harry is een van de succesfactoren van Stanton dat hij op professioneel vlak langdurige relaties onderhoudt. Het gesprek met deze zangeres, waarmee Stanton een avontuurtje had nadat zij het nummer *I Want That Man *voor hem schreef, is een van de weinige inkijkjes die we in *Partly Fiction *krijgen in het privéleven van Stanton. Stanton beschrijft zichzelf als womanizer, als lone wolf die dronken op zoek ging naar vrouwen, maar zich nooit heeft kunnen hechten. Terloops merkt hij op een aantal kinderen in de wereld te hebben lopen, waarvan hij van minstens één wel zeker weet dat het het zijne is. Toch heeft hij een betere band met de barman van zijn favoriete kroeg, die hij al 43 jaar kent.
Harry zingt voor zijn goede vriend Jack Nicholson
Toch is Partly Fiction niet zozeer een portret; we leren de man achter de acteur niet beter kennen. We zien een zorgvuldig samengesteld personage dat op zijn 87ste misschien wel krachtiger dan ooit is. Niet voor niets horen we Stanton's assistent zeggen dat het devies ' do nothing' totale onzin is; het werk van Stanton is hem ook niet zomaar aan komen waaien. Zelfs in zijn eigen huiskamer zit hij volkomen in zijn rol en zet hij een verdomd goede Harry Dean Stanton neer.
Harry Dean Stanton: Partly Fiction wordt 13 november om 19:30 uur eenmalig in Rialto vertoond tijdens Cracking the Frame, een programma met een internationale selectie van veelgeprezen kunstfilms en films over hedendaagse kunstenaars, filmmakers en schrijvers, kortom over mensen die het huidige culturele landschap een ander aanzien hebben gegeven.