Door Jente Buskes, Jesse Heijnis, Emin Kalkan, en Maan Meelker
L’amour ouf
Kijk hier: een film die net zo goed één lange muziekvideo zou kunnen zijn. In L’amour ouf volg je het liefdesverhaal van badboy Clotaire (François Civil) en goodgirl Jackie (Adèle Exarchopoulos). Eerst zijn ze jong en knotsgek op elkaar (gespeeld door mini-François, Malik Frikah, en mini-Adèle, Mallory Wannecque), maar hoe ouder ze worden, hoe verder ze uit elkaar drijven. De liefde blijft toch voortbestaan, ook al belandt de ene in de bak en de ander in een burgerlijk huwelijk. L’amour ouf heeft alles wat je sukkel-voor-de-liefde-hartje begeert: een doorslaggevend belletje in een telefoonhok, een schattige stranddag en nostalgische plaatjes (van onder meer The Cure en Prince). Dit is er eentje voor alle hopeloze romantici, die ook zouden willen leven in een eindeloze, amoureuze videoclip. (EK)
Son hasat
Tussen het dorre riet in Anatolië, is het een en al armoede: financieel én moreel. Het echtpaar bestaande uit rietsnijder Ali en mattenwever Aysel werkt totdat hun handen bloeden, maar het geld verdwijnt steevast in de zakken van hun corrupte bazen. Aysel stelt voor om dan maar voor de concurrent te gaan werken, maar de trotse Ali wil zich daar niet bij neerleggen. Hij moet en zal het zelf oplossen. De barre tijden zetten de deur wijd open voor paranoia en stiekem gedoe. Eerst is het een spel tussen vervreemde geliefden, maar de achterdocht wordt meer gegrond en meer wijdverspreid, wanneer Ali’s plan A, B en C allemaal ontsporen. Thriller Son hasat is een spannend en gelaagd verhaal, met een hoofdrol voor het fluisterende riet, de verstilde blikken en het diepe geronk van de oude vrachtwagens. (MM)
The Surfer
Nicolas Cage is weer eens gefrustreerd en op het randje van piswoest: hij wil een potje surfen, maar een groep gespierde locals staat dat niet toe; hij wil een huis kopen dat ‘ie niet kan betalen; zijn ex-vrouw gaat trouwen met een ander; en hij staat vast een op loeihete Australische parkeerplaats, waar uur na uur zijn leven hem verder uit z’n vingers glipt. Als we hier zouden reproduceren wat er allemaal precies gebeurt in The Surfer, zou je denken dat we een zonnesteek hebben opgelopen. En zo voelt het ook om te kijken naar deze zonovergoten komedie/thriller, waarin mannen met een midlifecrisis een voor een kopje onder gaan. ‘Before you can surf you must suffer’, zegt een guru op het strand. En zo zal het zijn. (JH)
Soft Leaves
De zomer-bucketlist van de elfjarige Yuna is simpel. 1. tekenen, 2. buitenspelen, 3. kamperen met haar vader, 4. een iPhone krijgen. In Soft Leaves, het regiedebuut van Miwako van Weyenberg, blijkt de realiteit een stuk minder overzichtelijk. Na een val belandt Yuna’s Belgische vader in een coma, en een paar dagen later staan haar Japanse moeder en halfzusje op de stoep. En zo wordt het voor Yuna een zomer tussen twee werelden in. Tussen twee talen, tussen grote-mensen-gesprekken en dichte deuren, tussen koppig zijn en meebewegen. In zacht licht en warme kleuren wordt Yuna geconfronteerd met de harde vragen van volwassen worden en jezelf zoeken. Welke Yuna blijft er over als papa niet meer wakker wordt? En wat als ie dat wél doet? (JB)
Vlam
Een cool mom voor de buitenwereld, een kille moeder achter gesloten deuren. Tiener Olivia (Sophie Lindner) is gebrandmerkt en haar moeder Selma (Thekla Reuten) heeft de hete, metalen stempel vast. In Vlam, het speelfilmdebuut van Daphne Lucker, krijg je nét genoeg te zien: de relatie die moeder en dochter hebben is verstikkend en ongezond. Olivia gaat mee op mama’s dates, moet derdewielen tijdens onenightstands en samen drinken ze alle wijnflessen uit de voorraadkast leeg. Maar als Olivia controle probeert te krijgen over haar eigen leven, belandt ze in een crisiscentrum. Daar wordt ze omringd door lot- en leeftijdsgenoten: gebroken kinderen, die net als Olivia gebrandmerkt zijn. Vlam is een verhaal over kinderen met ouders die geen ouders willen (en kunnen) zijn, en in een veilig huisje proberen hun trauma's achter zich te laten – en in het water te gooien. (EK)
