Showgirl Shelly (Pamela Anderson) danst al dertig jaar op het podium van *The Razzle Dazzle*in Las Vegas. Wanneer de show abrupt ten einde komt, moet ze ineens over haar toekomst gaan nadenken.

Tieten en glitters. Meer dan dat ziet het publiek niet in showgirl Shelly. En misschien zag jij ook niet veel meer in *Baywatch*-babe Pamela Anderson. Met *The Last Showgirl* bewijst regisseur Gia Coppola *(Palo Alto)* je twee keer het tegendeel. Na veertig jaar huidkleurige netpanty’s en body glitter gaat de spot uit bij *The Razzle Dazzle*, de laatste show van z’n soort in gokstad Las Vegas. Voor de doorgewinterde Shelly wordt ineens duidelijk dat ze over haar ‘houdbaarheidsdatum’ heen is. Ooit was ze mooi, nu heeft ze kraaienpootjes en blijkt dat er op het podium alleen nog plek is voor twerkende tieners. Toch houdt Coppola de schijnwerper op Shelly, zoekend naar de glamour en het vakmanschap van De Showgirl. Ze vindt het in pailletten en lachrimpels, in wapperend chiffon en norse geluidsmannen, in vriendschappen en de vergane glorie van Vegas. En als de glimmertjes zijn verdwenen en het doek voor de allerlaatste keer valt, fonkelen Shelly en Pamela nog net zo mooi. Als échte diamantjes.

Haal alle glitters en veren weg en showgirl Shelly (en met haar Pamela Anderson) straalt nog steeds. Als een écht diamantje.

Shelly (Pamela Anderson) moet opeens over haar toekomst gaan nadenken als haar Vegas-show abrupt ten einde komt.

The Last Showgirl

De 18-jarige Camilla gaat in Puglia studeren en heeft besloten daar bij haar vriendje Antonio te wonen. Om kennis te maken reist het vijfkoppige gezin voor een korte zomervakantie naar de ouders van Antonio die in een ruim traditioneel landhuis wonen. Al gauw leidt de komst van de eigenwijze Romeinse familie tot veel misverstanden.

Een Romeins gezin houdt een korte zomervakantie in Puglia bij de welgestelde ouders van het nieuw vriendje van hun dochter.

10 giorni con i suoi

Zuid-Korea, 1979. Na de moord op president Park barst een meedogenloze machtsstrijd los. Terwijl rivaliserende legergroepen elkaar bevechten tijdens een bloedige staatsgreep, staat het lot van het land op het spel.

Zuid-Korea, 1979. Na de moord op president Park barst een meedogenloze machtsstrijd los.

12/12: The Day

Een twaalfkoppige jury moet beslissen over het lot van een van moord verdachte tiener. Slechts één man gelooft in zijn onschuld.


In 1957 debuteerde de legendarische regisseur Sidney Lumet (*Dog Day Afternoon*, *Network*) met de verfilming van een zogeheten 'teleplay', een toneelstuk voor de televisie. Alhoewel de film geen groot succes was aan de bioscoopkassa's, werd *12 Angry Men* door critici lovend ontvangen en geldt hij inmiddels als hoogtepunt in de Amerikaanse filmgeschiedenis.

New York, jaren vijftig: een straatarme jongen staat terecht voor de moord op zijn vader. De film speelt zich vrijwel uitsluitend af in de kamer waar de jury, twaalf blind gekozen mannelijke burgers, tot een unaniem besluit moet komen. De schuld van de jonge verdachte lijkt zo klaar als een klontje, maar één jurylid (Henry Fonda) twijfelt en dwingt de andere elf mannen tot een discussie met doortastende gevolgen.

Aangevoerd door superster Henry Fonda daagt het diverse ensemble van ijzersterke acteurs elkaar constant uit en de toeschouwer kan niet anders dan genietend toekijken. Het simplisme van het gehele concept geeft de uiteenlopende karakters de ruimte om te botsen en te verzoenen op een wijze die na ruim vijftig jaar nog steeds niet aan kracht heeft ingeboet. Met *12 Angry Men* werd de rechtbankfilm een genre op zich en beïnvloedde daarmee direct andere klassiekers als *Anatomy of a Murder*.

Het indrukwekkende debuut van regisseur Sidney Lumet.

The Last Showgirl

Gerelateerde artikelen

Was getekend: Droevig om The Last Showgirl, ondanks de glitters en veren

Lid worden

Nu te zien

10 giorni con i suoi

12/12: The Day

12 Angry Men