Onze website heeft een nieuw jasje! Lees hier meer over de veranderingen.

rating votes

Poesía sin fin

Regie
Alejandro Jodorowsky
Met
Adan Jodorowsky, Brontis Jodorowsky, Pamela Flore
Duur
128 min.
Jaar
2016
Tip van Cineville

‘Alsof je aan de LSD een bordeel vol kunstenaars, clowns en nazi’s binnenstapt.’

In Chili’s zinderende hoofdstad Santiago besluit de jonge Alejandro Jodorowsky om dichter te worden. Hij komt binnen in de artistieke en boheemse kringen en ontmoet andere jonge veelbelovende artiesten; de latere grootheden van de Latijns-Amerikaanse literatuur.

De mannen en vrouwen zijn op zoek naar schoonheid in de wereld, in de ander en in henzelf. Ze leven alsof het leven één groot poëtisch experiment is: sensueel, authentiek, vrij, doldwaas.

Regisseur Jodorowsky is nu 87 en heeft al een rijke, zeer diverse carrière achter de rug. Van tarotkaartlezer en psychotherapeut tot scenarioschrijver van graphic novels en historicus. Als filmmaker werd hij wereldberoemd in de jaren 70 en 80 met films waarin hij een ongekende visuele verbeeldingskracht combineerde met psychomagie, een door hemzelf ontwikkelde mix van psychotherapie en shamanisme. Twee jaar geleden verraste hij met La Dansa de la realidad, een autobiografische film over zijn kinderjaren.

De Cineville redactie over Poesía sin fin

‘Clowns smijten met rauw vlees, fascisten gooien met confetti en ninja’s sluipen in het rond om stiekem meubilair te verplaatsen – verdorie, 2017 zou een gezond jaar moeten worden en nu zitten we toch weer aan een of ander geestverruimend poedertje. O nee… we kijken gewoon Poesía sin fin, de nieuwe film van sjamaan, tarotlezer en cultfiguur Alejandro Jodorowsky. Bijna 88 jaar is ‘ie inmiddels, maar van zijn verbeeldingskracht en energie kan menig debutant nog wat leren. In dit autobiografische verhaal over een beginnende dichter die één wordt met de kunstenaarswereld van Santiago, is eenvoudig, maar ondertussen kijk je je ogen uit: de jonge Alejandro heeft seks met een menstruerende dwerg, dwars tussen scenes met dansende skeletten en bonte parades. In vergelijking met Jodorowsky’s excentrieke tripfilms El Topo (1970) en The Holy Mountain (1973) is Poesía sin fin een druppeltje LSD minder. Lekker, zo’n heilzame dosis weirdness. Gek én gezond.’

Nu te zien

10 giorni con i suoi

Een Romeins gezin houdt een korte zomervakantie in Puglia bij de welgestelde ouders van het nieuw vriendje van hun dochter.

12/12: The Day

Zuid-Korea, 1979. Na de moord op president Park barst een meedogenloze machtsstrijd los.

Te zien vanaf donderdag

12 Angry Men

Het indrukwekkende debuut van regisseur Sidney Lumet.