Lost Persons Area

Contemplatief speelfilmdebuut van de Vlaamse cineaste Caroline Strubbe, over een gezin in een niemandsland vol hoogspanningsmasten en stacaravans. Won de Prijs voor het Beste Scenario van de Semaine de la Critique in Cannes.

Bettina en Marcus zijn partners die in een kantine te midden van een immense vlakte met eindeloze rijen pylonen leven. Marcus tracht zijn eigen bedrijf in onderhoud aan hoogspanningslijnen op te starten. Bettina droomt van een beter leven en runt de kantine voor de arbeiders. Hun negen jaar oude dochter, Tessa, die zoveel mogelijk uit de school tracht weg te blijven, zwerft over de vlakte op zoek naar objecten en snuisterijen om zich mee bezig te houden. Als Marcus de Hongaarse ingenieur Szabolcs aanwerft als partner voor zijn bedrijf, neemt het onconventionele leven van het koppel een nieuwe wending. Een tragisch ongeluk haalt hun zoektocht naar het geluk overhoop.

'Lost Persons Area is een emotionele trip rond vier personages, die allen op zoek zijn naar geluk, maar te maken krijgen met de harde realiteit', aldus de Vlaamse scenarist en regisseur Caroline Strubbe, die zich voor haar sfeervolle speelfilmdebuut liet inspireren door het werk van Wim Wenders en Michelangelo Antonioni. De titel ontleende ze aan een foto van Magnum-fotograaf Elliot Erwitt. Lost Persons Area, bedoeld als het eerste deel van een trilogie, werd opgenomen in de haven van Rotterdam.