Drama Girl
- Regie
- Vincent Boy Kars
- Met
- Leyla de Muynck, Jonas Smulders, Pierre Bokma, Elsie de Brauw
- Duur
- 94 min.
- Jaar
- 2020
- Taal
- Nederlands
‘Herinneringen als filmscènes, en daar dan weer een documentaire over.’
Drama Girl is het nieuwe filmexperiment van Vincent Boy Kars (Independent Boy) waarin hij twintiger Leyla belangrijke momenten uit haar leven laat naspelen. Misschien kan het haar helpen bij het verwerken van bepaalde gebeurtenissen, zoals de dood van haar vader en de breuk met haar vriendje Frans.
‘Wat zijn we volgens jou nou eigenlijk aan het doen?’ Leyla weet het ook niet meer precies. Een documentaire over een fictiefilm óver de werkelijkheid? Of toch andersom? In Drama Girl laat regisseur Vincent Boy Kars (Independent Boy) danseres Leyla een reeks belangrijke momenten uit haar eigen leven naspelen. Hij stelt haar voor aan de fictieve versies van haar vriendje, moeder en vader (Pierre Bokma!) en laat dan de camera lopen.
Leyla mag de boel even stopzetten als het niet loopt zoals ze wil, ze mag zeggen wat ze toen had willen zeggen of iemand terugbrengen die er niet meer is. Kortom: Leyla krijgt de kans om haar herinneringen opnieuw te regisseren. En zo vervagen Vincent en Leyla de grens tussen feit en fictie zó erg, dat zelfs zij ’m af en toe kwijt zijn.
‘Herinneringen zijn soms net filmscènes. Kleine verhaaltjes met jou in de hoofdrol, inclusief tegenspelers en decor. Zoals die keer dat je op de bankleuning ging zitten om iets belangrijks aan je ouders te vertellen, maar niet durfde, of die ene ruzie in het park waardoor je opeens weer single was. Het zijn dit soort persoonlijke sleutelmomenten die twintiger Leyla mag naspelen in Drama Girl, het als verzorgde speelfilm vormgegeven documentaire-experiment van regisseur Vincent Boy Kars. Leyla neemt in Drama Girl onder andere opnieuw afscheid van haar overleden vader (gespeeld door Pierre Bokma) en herbeleeft het eerste huisfeestje met haar ex (gespeeld door Jonas Smulders). Tussen iedere take checkt Kars of de filmscène overeenkomt met Leyla's herinnering, waarop zij bij zichzelf nagaat of de herinnering überhaupt overeenkomt met wat er werkelijk is gebeurd. Als je van je leven een film maakt, moet je soms opnieuw scherpstellen. Zo niet op camera, dan wel in je hoofd.’
