Diego Maradona
- Regie
- Asif kapadia
- Duur
- 125 min.
- Jaar
- 2019
‘Hoe 'lekker gewoon' zou jij blijven, als mensen thuis jouw portret naast dat van Jezus ophingen?’
Een nieuwe documentaire van Oscarwinnaar Asif Kapadia (Amy), over de opkomst en ondergang van stervoetballer Diego Maradona. Gemaakt uit meer dan 500 uur archiefmateriaal, schetst de film een uniek portret van deze man, rebel, held, en voor velen: God.
Op 5 juli 1984 arriveerde de 23-jarige Diego Maradona voor een recordbedrag bij SSC Napoli. De club had voorheen nooit een groot toernooi gewonnen, en verlangde naar meer succes. De charismatische Argentijn trok Napels naar hun eerste winst ooit, en werd door velen aanbeden. In een stad waar zelfs de duivel nog bodyguards nodig had, werd Maradona groter dan God.
Regisseur Asif Kapadia maakte in 2010 veel indruk met zijn documentaire Senna, over het leven en de tragische dood van Braziliaans Formule 1 icoon Ayrton Senna. In 2016 won hij een Oscar voor Amy, over de in 2011 overleden zangeres Amy Winehouse.
‘Hoe 'lekker gewoon' zou jij blijven, als mensen thuis jouw portret naast dat van Jezus ophingen? Het was de realiteit van Diego Maradona - een ruige jongen uit de sloppenwijken van Buenos Aires met gouden voetbalbenen en tomeloze ambitie. Voor zijn fans was hij meer dan een voetballer, hij was een god. Maar daarna werd hij de duivel: hij maakte vrienden bij de maffia, zoop liever dan dat hij trainde en hield zichzelf op de been met cocaïne. Het was het begin van zijn ondergang. Die ondergang, dat is de focus van Diego Maradona, deel drie in de trilogie van regisseur Asif Kapadia over kindsterren en roem. Na Senna (over de racecoureur die omkwam bij een crash) en Amy (over de zangeres die overleed na een overdosis) laat Kapadia hier zien hoe iedereen een stukje wil van Diego, net zo lang tot er niets meer uit te delen valt. In unieke archiefbeelden zien we Maradona op en naast het veld bij Napels, de club die hem omarmde als een lang verloren zoon en daarna net zo hard weer uitspuugde. Kapadia laat zijn fouten zien, maar ook de lichtjes in zijn ogen als hij speelt. Een god op het veld, dat zeker. Maar van zulke grote hoogte is het hard vallen.’
