Bardo, False Chronicle of a Handful of Truths

Een meta-odyssee langs de grens tussen Mexico en de V.S., en door de vreemdste hoekjes van filmmaker Alejandro Iñárritu's brein.

Duik in de prijzenkast van Alejandro Iñárritu en je ziet meteen dat hij een reeks firsts op zijn naam heeft staan: hij was de eerste Mexicaanse regisseur met een Oscarnominatie, de eerste die er drie won, en de eerste sinds 1951 die er twee jaar op rij eentje binnensleepte. Hollywood looooves Iñárritu. Maar die liefde komt niet zonder bagage, en in Bardo, zijn eerste Mexicaanse film in 20 jaar wordt die goedgevulde koffer uitgepakt.

In Bardo vermomt Iñárritu zijn levensverhaal als dat van Silverio, een Mexicaanse documentairemaker die na groot succes in de VS worstelt met zijn eigen hypocrisie. Na het winnen van een prestigieuze internationale prijs keert hij terug naar zijn geboorteland, niet wetende dat dit tripje hem naar een existentiële crisis zal drijven. Hij viert zijn films over armoede met champagnetorens en papt aan met de gringo’s waar ’ie eigenlijk een hekel aan heeft.

Sounds familiar? Dat is precies de bedoeling. Maar wie denkt te weten waar dit verhaal over gaat, moet niet vergeten hoe mooi Iñárritu met de werkelijkheid kan toveren.