rating votes

When the Light Breaks

Regie
Rúnar Rúnarsson
Met
Elín Hall, Katla Njálsdóttir, Mikael Kaaber
Duur
82 min.
Jaar
2024
Taal
IJslands
Tip van Jesse

‘Een goudomrand IJslands regenwolkje, vol met opgekropte tranen.’

Een dag uit het leven van de IJslandse student Una, wiens vriendje Diddi om het leven komt bij een tragisch auto-ongeluk. Het ene moment bekijken ze samen de zonsondergang, het volgende is hij weg. Niemand wist dat Una en Diddi elkaar zagen. Sterker nog: Diddi was juist op weg naar Reykjavik om het uit te maken met zijn long time girlfriendKlara. Met hulp van drank, hotdogs, muziek en opgekropte tranen, probeert Una de eerstvolgende zonsondergang te halen.

De Cineville redactie over When the Light Breaks

‘De ene zonsondergang is de andere niet. In de openingsscène van de kleine IJslandse coming-of-age-film When the Light Breaks dromen stiekeme geliefden Una en Diddi – zittend aan het water, kijkend naar de laatste streepjes zonlicht – hardop van hun toekomst samen. Diddi zal morgen het vliegtuig pakken naar Reykjavik om het uit te maken met zijn vriendinnetje, Klara; daarna staat niets het geluk van Una nog in de weg. Mooie plannen, maar het zal anders gaan. Want het noodlot slaat toe en 24 uur later, bij de eerstvolgende zonsondergang, zit Una met totaal iemand anders aan het water. In de tussenliggende dag vecht Una tegen de tranen, eet ze een hotdog met haar vader, drinkt ze veel, danst ze hard en blijven Diddi’s vrienden als dubbelzijdig tape eindeloos aan haar kleven. Regisseur Rúnar Rúnarsson serveert in When the Light Breaks 82 minuten aan kalverliefde en -verdriet: rauw en down to earth, samengevouwen tussen twee hemelse beeldkronkels (op muziek van Jóhann Jóhannsson), die je even doen voelen dat je vliegt.’

Nu te zien

On vous croit

Rechtbankdrama over een moeder die vecht voor het volledige gezag over haar kinderen.

Tip van Emin

Die My Love

‘Een oerkreet zo woelig en waanzinnig, dat ie nog lang na de aftiteling in je hoofd blijft wanen.’

Tip van Emin

Nouvelle vague

‘Een stukje filmgeschiedenis om verliefd op te worden. Ook al is Jean-Luc Godard een wandelende red flag met een camera.’