Separations

In deze autobiografische film wordt een Braziliaanse familie herenigd in São Paulo. Alle vijf broers en zussen hebben zich in de afgelopen jaren over de hele wereld gevestigd. Twee zijn inmiddels teruggekeerd, de rest zal waarschijnlijk voorgoed wegblijven.

Om deze hang naar het onbekende in haar familie te onderzoeken interviewt Andréa, een Braziliaanse filmmaakster die in Amsterdam woont, haar geëmigreerde broers en zussen. Allen herinneren zich een psychose die hun moeder vijf jaar geleden kreeg, toen Andréa op het punt stond om te bevallen. Omdat iedereen deze pijnlijke gebeurtenis oprakelt begint Andréa zich te concentreren op wat er destijds is gebeurd. Ze verdiept zich in de traumatische ervaringen van een eerdere generatie.

De migratiekwestie voert de kijker zowel terug als vooruit. Enerzijds is daar Edith, Andréa’s Joodse moeder. In 1939 ontsnapte zij op de laatste boot met haar ouders aan het naziregime. Als driejarig meisje moest zij alles achterlaten, zonder precies te begrijpen waarom. Haar goedbedoelende ouders stuurden haar in Rio de Janeiro naar de Duitse school, niet beseffende dat de meeste medeleerlingen kinderen van nazi’s zouden zijn. In haar nieuwe thuisland zou zij uitgroeien tot een prominent psychiater. Voor Brazilië voelde zij een levenslange liefde en dankbaarheid voor het redden van haar leven en dat van haar ouders.

Anderzijds is daar Andréa, een jonge vrouw die houdt van São Paulo, maar door een heel ander soort liefde in Amsterdam belandt. Hun beide levens zijn, hoewel opgebouwd uit scheiding en afstand, met elkaar verbonden door een gruwelijke geschiedenis met een sterke uitwerking op verleden en toekomst.

In het verhaal van deze familie wordt zichtbaar hoe de geschiedenis de daden van mensen beïnvloedt. Waar hun moeder migreerde om de Holocaust te ontvluchten, lijken haar kinderen om politieke noch economische redenen het land te verlaten. Andréa probeert er achter te komen wat hen dan wel beweegt. Daartoe worden in deze film verschillende maar gerelateerde kwesties bijeengebracht; kwesties die van grote invloed zijn op het leven van Andréa en haar familie. Zo praten ouders over het combineren van werk en opvoeding, en migranten over hun identiteit en het verlaten van hun thuisstad. Burgers uit 'derdewereldlanden' die gebukt gaan onder geweld en dictatuur vertellen over de soms dubieuze 'gastvrijheid' in het land van aankomst. Op deze manier appelleren verschillende aspecten van de film aan verschillende kijkers.