Préjudice
- Regie
- Antoine Cuypers
- Duur
- 105 min.
- Jaar
- 2015
‘Wil ik die broer nou wurgen of knuffelen? Préjudice maakt het allemaal voorstelbaar.’
Knap debuut waarin een zorgvuldig gekoesterde familieharmonie op een mooie zomeravond in duigen valt. Cédric, doorgaans opgesloten in zijn eigen wereld, reageert opstandig op het blijde nieuws van zijn zus' zwangerschap. 'Kun je nog abortus laten plegen?' Denk Festen meets Michael Haneke. Wat zal er winnen, de behoefte om het leuk te houden, of ieders frustratie, jaloezie en behoefte aan aandacht?
Een barbecue op een zomerse avond bij je ouders, gezellig! En Caroline heeft óók nog eens een blijde boodschap. Maar haar broer Cédric is niet van plan mee te werken aan de feestvreugde. Zijn reactie als Caroline de echo aan de dolblije grootouders laat zien is: 'Kun je nog abortus laten plegen?'
Cédric heeft een vorm van autisme, geen baan, woont nog thuis en kan de geslaagde levens van zijn broer en zus niet aanzien. Het geduld van zijn moeder is na een jaar of dertig wel eens op. Antoine Cuypers maakt in zijn debuutfilm in de tijdspanne van één etentje in honderden kleine gebaren zichtbaar wat al jaren onder de oppervlakte broeit.
Antoine Cuypers maakte eerder een aantal korte films, waaronder A New Old Story (2012), die werd genomineerd voor de Magritte Award voor Beste Korte (Belgische) Film. Préjudice was eerder dit jaar te zien op het International Film Festival Rotterdam.
‘Naarstig op zoek naar een pepmiddel voor de jaarlijkse paasbrunch? Het antwoord komt van Préjudice, een herkenbaar wrang en Haneke-achtig debuut over een volledig ontsporende familiebarbecue. En het begint nog wel zo goed, met dochter Caroline die dolgelukkig de komst van een kleinkind aankondigt. Enter haar contactgestoorde broer Cédric, die single en werkeloos nog bij z'n ouders woont en al jaren zeurt over een vakantie naar Oostenrijk. De zwangerschap van zijn zus is de druppel, hij heeft wéér het nakijken en vraagt: 'Kan je geen abortus plegen?' Totale sfeermoord natuurlijk, maar eerlijk is het wel. We voelen ons allemaal wel eens de mindere naast familieleden die wél ieder jaar aanschuiven met een loonsverhoging of nieuwe baby. Een paaspleidooi voor abortus gaat misschien wat ver, maar ga voor Cédric-light en vraag je ouders wie ze als eerste zouden redden uit de bungelende skilift, jou of toch je broer of zus. Kiezen is wreed: sorry Room, wij gingen deze week voor Préjudice.’
