No Other Land

‘Wat kan je doen als je land je wordt ontnomen? Als volgens een nieuwe wet jouw thuis plotseling op militair oefengebied staat? Als de bulldozers en soldaten maar blijven komen, nadat je voor de vijfde, zesde of zevende keer je woning opnieuw hebt opgebouwd? Zolang de Palestijnse Basel Adra zich kan herinneren is hij activist. Want wat kan je doen? Hij weet niet beter, of iedere dag rijdt het Israëlische leger de dorpen van Masafer Yatta op de Westelijke Jordaanoever binnen om iets te slopen. Als het geen huizen zijn, dan is het wel de school. En als het niet de school is, dan is het wel de waterput. Zo standvastig als Israël is, zo standvastig blijft ook Basel. Jarenlang filmt hij het onverbiddelijk onrecht dat zijn gemeenschap wordt aangedaan, want de wereld moet zien wat hier gebeurt. Wat hij óók vastlegt: de pretogen en het activisme van zijn vader, het leven en de woede van zijn buurtgenoten en zijn opbloeiende vriendschap met de Israëlische journalist Yuval Abraham, die door Israël wél als mens wordt gezien. Over dit alles maakten Basel en Yuval in een Palestijns-Israelisch collectief de documentaire No Other Land. Je ziet het. Je krijgt er pijn van in je buik. En dan? Wat kan je doen?’