Eureka
- Regie
- Lisandro Alonso
- Duur
- 147 min.
- Jaar
- 2023
- Taal
- Engels, Portugees
‘Gewoon aan beginnen, deze trip door space & time. En dan zelf maar even kijken op welke plek je ongeveer eindigt met je gevoel.’
Een magisch-realistische reis door de tijd met een glansrol voor een ooievaar. Over het 'Wilde Westen', een Native American reservation in South Dakota en het leven in de Braziliaanse bossen anno 1974.
Een archetypische cowboy (Viggo Mortensen) sjokt een archetypisch westernstadje binnen op een archetypische wraakmissie. Dit is niet het plot van *Eureka,*maar van een film in een film, die je vervolgens naar een Native American reservation in South Dakota brengt. Hier wordt politieagent Alaina (Alaina Clifford) geconfronteerd met de uitwassen – geweld, openbare dronkenschap – van de uitzichtloze armoede in haar gemeenschap.
Alaina's nichtje Sadie (Sadie LaPointe) ziet maar één uitweg: een drankje van haar grootvader dat nieuwe dimensies opent. Het brouwsel verplaatst de film naar de Braziliaanse bossen anno 1974, waar de bevolking het al niet veel beter vergaat dan in de VS.
De Argentijnse regisseur Lisandro Alonso werkte voor de tweede keer samen met Viggo Mortensen, die hem in contact bracht met de bewoners van het Pineridge-reservaat in South-Dakota waar een groot deel van de film werd opgenomen.
‘Waar te beginnen over Eureka, een film waarin het waar en het begin er niet toe lijken te doen? We zien het wilde westen, maar ook de moderne tijd en een afgezonderd dorpje in een Braziliaans bos in 1974. Mensen verdwijnen in het niets, verhalen lopen niet af en een ooievaar vliegt van het nu naar iets van vroeger. ‘Denk altijd in ruimte, niet in tijd’, aldus een van de personages. De reis van Eureka begint als een clichérijke western in zwart-wit, met steracteurs Viggo Mortensen en Chiara Mastroianni in de hoofdrol. Het blijkt een film in de film, te zien op de tv van agent Alaina (Alaina Clifford), die zich klaarmaakt voor haar ronde door het steenkoude Pine Ridge reservaat in South Dakota. Het blauwe en rode licht van haar wagen vullen het scherm, waarna het plot een nieuwe reeks zijwegen inslaat. Het is als een boze en bij vlagen mooie droom. Langzaam, weird en verdrietig. Wij zeggen: gewoon aan beginnen, deze trip. En dan zelf maar even kijken op welke plek je ongeveer eindigt met je gevoel en mening.’
