De 40JahreVideokunst.de Collectie: jaren 90

Keuze uit beste, belangrijkste en invloedrijkste Duitse kunstfilms uit de jaren '90. Er zal een drietal films te zien zijn, te weten Sweet Heart, No Sunshine en Phoenix Tapes. Maak je klaar voor experimentele juweeltjes uit het decennium-zonder-smaak.

Sweet Heart

D 1997, 7'30'', r.: Granular-Synthesis

De film Sweet Heartvan het Duits-Oostenrijkse kunstenaarsduo Granular-Synthesis uit het jaar 1997 houdt zich met het menselijke gezicht, dus met het portret bezig. Hij toont een close-up van het hoofd van de performancekunstenares Akemi Takeya. De intensieve emotionele uitdrukking is op synthetische manier geproduceerd maar wekt echte emoties bij de kijker.

No Sunshine

D 1997, 6'15'', r.: Bjørn Melhus

Bjørn Melhus speelt in deze korte film vier personen die precies op elkaar lijken. In korte frasen communiceren deze personen met elkaar, tegen elkaar, in duet en in richting camera. Melhus houdt zich in zijn video’s bezig met de voorwaarden van het individu in het tijdperk van de massamedia en communicatietechnologieën.

Phoenix Tapes

D 1999, 47', r.: Christoph Girardet / Matthias Müller

Phoenix Tapes is een collectie van momenten uit het oeuvre van Hitchcock; een passage door terugkerende constellaties en composities uit zijn films. Christoph Girardet en Matthias Müller tonen in de film niet alleen Hitchcocks gebruik van bepaalde, zich herhalende bewegingen en vertellende tekens maar stelt ook een canon van gebaren samen die zowel de communicatie in de cinema als in het dagelijks leven omvat.